Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2013, Blaðsíða 114

Múlaþing
Nefnd var send á „komma“ fund Svarað fyrir kerlingu:
og seinkaði mjög Ég vildi að þú mættir éta skyrið (fb. skerið)
Leiðin er löng og hann Stalín er stór úr ámunni þeirri, klerkur minn.
og stoltur við smámenni' að ræða. Laglega fengir lífið fyrir (fb. ferir)
Því tafðist víst nefndin og tíminn svo fór, linaðist þó ei sultur þinn. (fb. lenaðist)
- það tókst ekki' að ná upp til hæða. Síðan úr öllu gerðir graut
gætir seint hætt við þetta staut.
Sigurjón Jónsson frá Snœhvammi
U ritinu Aldrei gleymist Austurland 1921.
Sólarlag
Við gluggann minn gamlar rósir
geyma hálfkveðinn brag.
A himni er hækkandi dagur,
í huganum sólarlag.
Af brúnum bjarmi hnígur
blámóða fjöllin klæðir,
- jörðin í sorta sígur,
- sólinni í djúpið blæðir.
Hvert á ég nú að halda?
Hvar get ég spurt til vega?
- Hríðarský himin tjalda,
húmið er þrungið trega.
Það er hvíld í að hrapa,
- hyldýpið undir gín,
fjúkið um fjöllin næðir,
það fennir í sporin mín.
Kristín Helga Þórarinsdóttir
Vísur prests og niðursetukerlingar
Orðaskipti prests og niðursetukerlingar sem
enn og aftur hafði verið dæmd á staðinn.
Kristín Halla fer hér með kvæðalag Jóns
Finnbogasonar sem bjó á Asunnarstöðum
í Breiðdal á seinni hluta 19. aldar og fram
á 20. öld.
Vísan er kennd við Jón í grein Ragnars
Asgeirssonar, „Tveir snillingar“ í Lesbók
Morgunblaðsins 26. nóvember 1944, bls.
477-78 „Einu sinni er verið var að lesa á
Ásunnarstöðum, kom Jón upp stigann og
settist á skörina og raulaði lágt:
Margt er stjáið mæðunnar
mótlætis í þaufi.
Jeg er að leita allsstaðar,
jeg er að leita allsstaðar,
eftir tóbakslaufí.
Kristín Helga endurtekur ekki 3. vísorðið eins
og Ragnar Ásgeirsson vitnar um.
Ljóðabréf Bjöms Bjömssonar frá Jórvík til
Sveinbjöms Sighvatssonar frá Ánastöðum.
Þetta ljóðabréf hef ég ekki fundið á prenti,
en það gæti verið í Berki, kvæðabók og
kvæðasafni Björns í handritadeild Lands-
bókasafnsins (Lbs. 3346 8vo).
Sæll vertu nú Sveinbjöm minn
Prestur: sendi ég þér lítið blað,
Ég vildi þú værir orðin áma samt þó engar fréttir fínn,
og í þig komið síað skyr. (fb. sker) er firðum þykir gaman að.
Ó, þú snjóhvíta gitna gláma
og geðugur hlemmur oní yfír. (fb. yfer) Sagt er fyrir sunnan á
Yrðirðu síðan aldrei tæmd séu menn að smíða lög,
en ævinlega á staðinn dæmd. sumrin alla ýta þjá,
sem elska brennda vínið mjög.
112