Tímarit lögfræðinga - 01.04.2013, Blaðsíða 53
Minnihluti Hæstaréttar (þrír dómarar) taldi hins vegar að texti
lánssamningsins fæli í sér að veitt hafi verið lán í erlendum gjald-
miðlum, þó að lánsfjárhæðin hafi verið ákveðin sem jafnvirði til-
greindrar fjárhæðar í íslenskum krónum. Tekið er sérstaklega fram
að ekki leiki vafi á því í málinu að vilji aðila hafi við samningsgerð-
ina staðið til þess að haga skuldbindingu lántaka með þessum hætti.
Einnig er vísað til þess að lántaki hafi ekki gert athugasemd við texta
kaupnótu, sem lánveitandi gaf út í tengslum við lánveitinguna, þar
sem höfuðstóll lánsins er tilgreindur með fjórum fjárhæðum í hverj-
um hinna erlendu gjaldmiðla sem lánssamningurinn kveður á um.
Líkt og nánar verður rakið í kafla 4.4 var litið svo á að dómurinn
hefði víðtækt fordæmisgildi. Í samræmi við þetta hófu fjármálafyrir-
tækin endurútreikning þeirra lána, sem veitt voru til lögaðila og
höfðu að þeirra mati að geyma sambærilega lánsskilmála og lánið
sem um var deilt í máli nr. 155/2011.
4.3.2.4 Dómur Hæstaréttar 3. nóvember 2011 í máli nr. 520/2011
Í dómi Hæstaréttar 3. nóvember 2011 í máli nr. 520/2011 (GB Miðlun)
var deilt um lögmæti gengisbindingar skuldabréfs sem einkahluta-
félag gaf út til Glitnis banka undir heitinu „Skuldabréf í erlendum
gjaldmiðlum“. Lánsskuldbindingin var frábrugðin þeim skulda-
skjölum sem voru til umfjöllunar í fyrri dómum Hæstaréttar þar
sem fjárhæðir hinna erlendu mynta voru tilgreindar sérstaklega í
skuldabréfinu enda þótt vísað væri til jafnvirðis þeirra í íslenskum
krónum í texta skuldabréfsins sem um ræddi.73 Nánar tiltekið viður-
kenndi einkahlutafélagið samkvæmt ákvæðum skuldabréfsins að
skulda bankanum „eftirfarandi erlendar fjárhæðir eða jafngildi
þeirra í öðrum erlendum myntum eða mynteiningum, sem birtar
eru í almennri gengistöflu Glitnis banka hf., eða í íslenskum krón-
um: CHF 175.341, JPY 17.816.567. Jafnvirði í íslenskum krónum
17.250.000.“
Útivist varð af hálfu lántaka í héraði og málið tekið til dóms á
þingfestingardegi í samræmi við 1. mgr. 96. gr. laga nr. 91/1991 um
meðferð einkamála. Í forsendum héraðsdóms kemur fram það mat
dómsins að um sambærilega lántöku sé að ræða og fjallað er um í
dómum Hæstaréttar í málum nr. 92/2010, 153/2010, 603/2010, 604/2010,
30/2011, 31/2011 og 155/2011. Samkvæmt því verði að líta svo á að
um sé að ræða lán í íslenskum krónum sem verðtryggt sé með því
að binda það við gengi erlendra gjaldmiðla. Með vísan til dóma
73 Í fyrri dómum Hæstaréttar voru þær skuldbindingar, sem um var deilt, ýmist tilteknar
fjárhæðir í íslenskum krónum, sbr. mál nr. 92/2010 og 153/2010, eða jafnvirði fjárhæða í ís-
lenskum krónum er skiptast skyldu eftir ákveðnum hlutföllum í tvær eða fleiri erlendar
myntir, sbr. mál nr. 603/2010, 604/2010, 30/2011, 31/2011 og 155/2011.