Úrval - 01.04.1948, Side 32

Úrval - 01.04.1948, Side 32
30 TJRVAL brennivíns og lekandalyktina. Bjarni hoppaði upp af reiði. „Þú segir þetta af öfundsýki, svínið þitt!“ Fyrst negldi hann f jalir með- fram búrgólfinu, svo að kvik- indið gæti ekki falið sig þar. Síðan leitaði hann af sér allan grun í skutþiljunum og lokaði þeim vandlega. Gullhesturinn kallaði til hans, að hann og presturinn væru að kafna. Bjarni bað hann vera rólegan og hélt leitinni áfram í eldhúsinu. Svo tók hann sér kaðalspotta í hönd og barði allt ofanþilja. Allt í einu var kallað: Hérna kemur hún! Bjarni sá rottuna koma æðandi fram eftir þilfarinu og hljóp þeg- ar til móts við hana. Stýrimað- urinn var á eftir henni. Skyndi- lega stökk rottan upp á öldu- stokkinn og smaug eins og ör- skot framhjá Bjarna. En Bjarni lét þetta ekki á sig fá. Hann stökk sjálfur upp á öldustokk- inn og elti rottuna. Skipið valt; þetta var snilldarlegt afrek! Matsveininum brá svo mjög, að hann sleppti stýrinu og stýri- maðurinn stóð eins og negldur niður. Guð hjálpi mér! Stýrimaðurinn vissi, að Bjarni var snillingur á sínu sviði, en afrekið gerði hann orðlausan. Bjarni fór í loftköstum, en kom þó alltaf niður á fæturna og sveiflaði kaðalspottanum ákaf- lega. Hann gaf sér líka tíma til að bölva. I fyrstu var rottan of fótfrá, en að því rak, að kaðallinn lenti á henni og hún féll fyrir borð. Fagnaðaróp kafnaði í kverkum stýrimannsins, því að Bjarni stakk sér á eftir rottunni. Svo illa vildi til, að matsveinn- inn hafði breytt stefnu skips- ins rétt í sama bili, og það tók nokkra stund, þar til því hafði verið snúið við. Þá var Bjarni góðan spöl í burtu. Skipstjórinn og Gullhesturinn komu upp á þilfar og bjarg- hringjum var kastað út. Þá sáu þeir, að rottan sat á höfði Bjarna. Hún læsti klónum í hár hásetans og lyfti hausnum upp, eins og hún væri að skima eftir einhverju. — Ef ég hefði byssu,------- sagði stýrimaðurinn. Nú fór sundmaðurinn að nálg- ast skipið, þar sem áhöfnin beið með kaðla og bjarghringi. Þeir töluðu meira um rottuna en Bjarna, og dýrið var sýnilega hrætt. Það horfði í kringum sig,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.