Úrval - 01.04.1948, Síða 107

ANNA OG SlAMSKONUNGUR
105-
hverjum þeirra. Þegar allur
þessi söfnuður ruddist inn í í-
búð Önnu, reyndi hún að halda
uppi aga, en rödd hennar heyrð-
ist ekki fyrir hávaðanum. Prins-
arnir og prinsessunnar athug-
uðu teborðið gaumgæfilega. Þau
ráku fingurna í ávaxtasultuna,
handléku kökurnar og gægðust
ofan í tepottana. Síðan, án þess
að hafa bragðað á neinu, dreifð-
ust börnin um herbergin og
handfjötluðu allt, sem vakti for-
vitni þeirra.
Það hefði varla verið nál,
blómaker, mynd eða vasaklútur
eftir, ef turnklukkan handan
strætisins hefði ekki með hring-
ingu sinni gefið til kynna, að
dagur væri að kvöldi kominn.
Gestirnir tóku allt í einu við-
bragð og þustu til hallarinnar.
Ambáttirnar tóku börnin, hlað-
in alls konar munum, í fang sér
og ruku út án þess að kveðja.
Húsið var rænt og rúið. Anna
átti ekki skæri, tvinnakefli, títu-
prjón eða fingurbjörg eftir. Hið
eina, sem ekki hafði verið snert,
voru teborðin.
Daginn eftir kom hópur
ambátta frá höllinni. Þær komu
með gjafir, sem mæður barn-
anna sendu kennslukonunni til
endurgjalds fyrir hlutina, sem
þau höfðu tekið. Þessar gjafir,
sem voru öskjur með tóbaki og
kamfóru, voru að vísu miklu
dýrmætari en hinir horfnu hlut-
ir, en gallinn var sá, að Anna
hafði ekki minnstu not fyrir
þær.
Auk kennslustarfanna fór
Mongkut konungur nú að biðja
Önnu að aðstoða sig við að
skrifa ensk og frönsk bréf.
Bréfaviðskipti konungsins voru
fádæma mikil. Áhugi hans á
vísindum Vesturlanda, einkum
stjörnufræði, sem hann hafði
tekið ástfóstri við, þegar hann
var prestur, olli því, að hann
skrifaðist á við lærða menn víðs-
vegar um heim. En flest bréf-
anna voru skrifuð af stjórn-
málalegum ástæðum. Á 19. öld
voru bæði England og Frakk-
land farin að teygja hrammana
í áttina til Malajaskagans.
Konungurinn komst fljótt á þá
skoðun, og var nærri einn uni
hana meðal landa sinna, að hin
forna einangrunar- og útilokun-
arstefna Síams yrði að endur-
skoðast, ef sjálfstæði landsins
ætti að haldast.
Nokkrum árum áður hafði
hann gert fyrsta nútíma samn-
inginn við England, og upp frá