Úrval - 01.04.1953, Side 42

Úrval - 01.04.1953, Side 42
Sú almenna skoðun, að menning nútímans mlði að sköpun múgliugsunar, er liættuleg bábilja. Múgsálin og menning nútímans. Grein úr „Harper’s Magazine", eftir Joyce Cary. SÉRHVER ÖLD hefur sína sérstöku bábilju. Á átjándu öldinni töluðu menn um hinn göfuga villimann, á nítjándu öldinni um blessun tæknifram- faranna, og nú, á þeirri tuttug- ustu, tölum við um að menning nútímans stefni að því að steypa alla menn í sama mót, þurrka út einstaklingseðlið, gera allt mannkynið að einni múgsál. Okkur er sagt, að mennirnir séu sífellt að verða líkari hver öðrum, að skólakerfi, skemmt- anafyrirkomulag og fjölfram- leiðsla á öllum sviðum sé að eyðileggja einstaklingseðlið — breyta menningunni í dauð- hreinsað munaðarleysingjahæli þar sem allar hinar glötuðu smá- sálir hugsa sömu hugsanimar, iðka sömu leikina og klæðast sama einkennisbúningnum. Ég var þessarar skoðunar þangað til ég fór til Afríku og tók að mér að stjórna málum frumstæðs kynþáttar þar. Þar komst ég að raun um að múg- sálin á miklu ríkari ítök í frum- stæðum mönnum en í menntuð- um Evrópumönnum. Menntun, kynni af öðrum þjóðum, flytur með sér nýjar hugmyndir. Hún rýfur fábreytní í hugsun og siðum, örvar til fjölbreytni. Gamlir ættarhöfð- ingjar í Afríku höfðu andúð á járnbrautum og vegum; þeir sögðu, að með þeim kæmu ó- kunnugir menn, sem spilltu æsk- unni með nýjum hugmyndum og gerðu hana uppreisnar- gjarna. Það var rétt hjá þeim. Það er miklu auðveldara að stjórna frumstæðum kynflokki en nú- tíma lýðræðisríki, þar sem allir þegnarnir eru reiðubúnir að gagnrýna stjórnina, þar sem hver og einn hefur sínar hug- myndir um stjórnmál og trú- mál. Því meiri menntun sem maðurinn fær, því líklegra er að hann verði sjálfstæðari í skoðunum og fastari fyrir. Ég get fullvissað ykkur um, að það er miklu auðveldara að stjóma ráði afríkjuhöfðingja en nefnd prófessora. Menningarríki nútímans hef- ur fjarlægzt múgsálina með aukinni menntun. En, mun nú einhver segja, þessi menntim hefur leyst upp hina frumstæðu múgsál til þess eins að setja í stað hennar fleiri og smærri
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.