Úrval - 01.04.1955, Page 89

Úrval - 01.04.1955, Page 89
PRINSESSAN HANS BISBEE 87 „Ef yður langar að rejkja, þá gerið það fyrir alla muni. Ég hef ekki minnstu óþægindi af reyknum." „Þakka yður fyrir, frú,“ sagði Bisbee. „Þúsund þakkir.“ Þegar hann var búinn að kveikja í vindlinum, fór hann að velta því fyrir sér, hvort það væri ókurteisi að halda samtalinu áfram. En meðan hann var að þessum vangavelt- um, varð þögnin á milli þeirra að hyldýpi, sem ógerlegt var að brúa. En rétt á eftir sá hann að konan laut allt í einu niður. Það var auðsjáanlega eitthvað að henni. Hún nuddaði augað með vasaklút. „Nuddið ekki!“ sagði Bisbee. „Reynið að draga efra augna- lokið yfir það neðra.“ „Ég gerði það. Það versn- aði.“ „Ef þér lofið mér að líta á augað, frú, þá get ég ef til vill hjálpað yður.“ Hún sneri sér að honum með blinduðu auganu. Hann dró af sér hanzkana og lyfti augna- lokinu með því að taka í löng augnhárin. „Horfið niður á nefbrodd- inn ... Já, hérna er þetta. Má ég fá vasaklútinn yðar lán- aðan . . . þakka yður fyrir. Jæja. Þá er þetta búið.“ Hún deplaði augunum var- lega. „Sársaukinn hverfur rétt strax,“ sagði hann. „Vætið bara augað með einhverju mýkjandi! Eigið þér nokkuð þess háttar?“ „Eg veit það ekki.“ „Ég skal hjálpa yður um sáravatn, sem ég ber á mig eftir rakstur.“ Hún brosti til hans. „Þér eruð mjög vingjarnleg- ur.“ „Ég skal sækja sáravatnið," sagði Bisbee. En hún aftraði honum og sagði að sér liði bet- ur í auganu. „Eruð þér lækn- ir?“ spurði hún. „Nei, ég er gimsteinasali. Það er gleraugnadeild í fyrir- tækinu okkar. Fólk kemur til okkar þegar eitthvað fer upp í augað á því.“ „Ég var sannarlega heppin.“ „Það er skrítið hve stórt manni finnst rykkornið verða þegar maður fær það upp í augað,“ sagði hann. Hann þagnaði og fór að hugsa um að þessi skæru augu væru við- kvæmari fyrir sársauka en augu konu hans. Hann hélt áfram: „Þér munduð ekki trúa mér ef ég segði yður hve margt fólk leitar til okkar, einkum vor og haust, þegar storma- samt er. Ekki svo að skilja að bærinn okkar sá óhreinlegri en aðrir — það megið þér alls ekki halda — en það er mikið af verksmiðjum hjá okkur og talsverður kolareykur.“ „Það er mikið um verksmiðj- ur og kolareyk í borgunum ykkar,“ sagði hún. „Eruð þér útlendingur?"
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.