Úrval - 01.04.1955, Qupperneq 114

Úrval - 01.04.1955, Qupperneq 114
112 TJRVAL gleraugu af sérstakri gerð, sem hafa verið mér til mikilla þæg- inda. Nú var ég svo óheppin að brjóta þau, og þar sem ó- mögulegt er að fá slík gleraugu hér, var ég hálf örvingluð, þar til ég rakst á nafnspjaldið yð- ar í dag. Mynduð þér vilja gera yður það ómak að senda mér tvenn gleraugu af sömu gerð og þér gáfuð mér, og láta mig vita hvað þau kosta? Með innilegustu kveðjum. yðar einlæg Gabriella Lescaboura. E.s. Ég gleymi aldrei hve vin- gjarnlegur þér voruð við mig. Hún hafði ekki gleymt hon- um! Hérna var sönnunin! Orð- in stóðu þarna, skrifuð með djörfu, fallegu rithöndinni hennar. Hann lagði bréfið á borðið, og án þess að sleppa af því augunum, tók hann myndina upp úr veskinu, og lagði hana við hliðina á bréf- inu. svona skrifaði prinsessa nafn sitt! Hann gat ekki lýst þeirri sælu, sem gagntók hann, þegar hann sá nafn hennar aft- ur. Hann heyrði hjarta sitt slá, og það sló nú hraðar en áður. „Hérna er sönnunin,“ muldr- aði hann. ,,Það er eins og ég hef alltaf sagt. Veruleikinn er furðulegri en skáldskapurinn.“ Enn einu sinni höfðu forlögin gefið honum tækifæri til að verða henni að liði. Ef hún vissi, hve honum var það mikið gleðiefni! Upp frá þessari stundu skyldi hann vera reiðu- búinn að hjálpa henni, hvenær sem þess gerðist þörf, og hvar sem hún væri stödd. Hann skyldi alltaf bíða eftir boðinu frá henni, alltaf reiðubúinn, hún gat beðið hann um hvað sem var, það skyldi aldrei standa á William P. Bisbee, ef til vill stærsta gimsteinasalanum í fylkinu. Hann skyldi hjálpa henni með ráðum og dáð með- an hann drægi andann! Hún var eina manneskjan, sem hafði skilið hann. Án henn- ar hefði líf hans verið auðn og tóm. Tár rann niður vanga hans. Hann þerraði tárið. Það var ekki sæmandi að maður eins og hann færi að gráta. Hann mátti ekki láta bugast. Hann herti sig upp og sat keik- ur í stólnum. Honum fannst sem vindubrú hefði verið hleypt niður yfir hallarsíkið, hin vold- ugu hlið lukust upp og lúðr- arnir gullu. I næstu andrá stóð hann hjá skrifborðinu og lyfti pappírshnífnum með tígulegri hreyfingu. „Yðar tign!“
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Úrval

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.