Úrval - 01.04.1968, Side 70

URVAL
68
fólki leiddist oft það, sem þar var
að sjá .
Þá gerðist tvennt. Sjónvarpið
kom til Spánar. Og skömmu síðar
birtist nýja stjarnan frá Andalúsíu.
Hann olli gífurlegu uppnámi í
heimi nautaatsins með ógreidda
hárið sitt, englabrosið og hið ógn-
vekjandi hugrekki, er engu var
líkt. í fjögur ár samfleytt hafði
hann ætt um hin ýmsu héruð
Spánar og sópað áhorfendum að
nautaatsvöllunum og vakið slíka
æsingu sem engum nautabana hafði
áður tekizt að vekja. Og í dag átti
hann að berjast í Madrid í fyrsta
sinni, frammi fyrir áhorfendum,
sem alltaf hafa verið álitnir þeir
gagnrýnustu og kröfuhörðustu
áhorfendur, sem nokkur nautabani
þarf að standa andspænis. Hann var
staðráðinn í því, að á þessum degi,
20. maí árið 1964, skyldi honum
auðnast að staðfesta það óvéfengj-
anlega, að hann væri álitinn gjald-
gengur liðsmaður í fremstu röð
nautabana fyrir og síðar.
Það mátti greina æsinguna hvar-
vetna í hinni ólgandi borg. Hvar-
vetna blöstu við auglýsingaspjöld,
á götuhornum, í búðargluggum og
auglýsingaturnum, þar sem viður-
eign þessi var auglýst. Um 2300
aðgöngumiðar eða tíundi hluti allra
miðanna, sem til sölu höfðu verið,
höfðu verið geymdir til þessa morg-
uns samkvæmt lögum. Og þúsund-
ir Spánverja biðu nú í ofvæni fyr-
ir utan aðgöngumiðasölurnar til
þess að reyna að ná sér í miða, en
þær átti að opna klukkan 10.
Á næstu hæð fyrir ofan miða-
sölurnar leit maður einn út um
glugga og virti fyrir sér iðandi,
óþolinmóða mannkösina. Þetta var
maðurinn, sem hafði skipulagt við-
ureign þá, sem háð skyldi á nauta-
atsvellinum þennan dag .Don
Livinio Stuyck, umboðsmaður fyr-
ir Las Ventas, hafði fyrst hitt þetta
tilvonandi átrúnaðargoð Spánar
nálægt hliðum Las Ventas vor-
morgun einn árið 1957. Don Livinio
lýsti þessum unglingspilti með eft-
irfarandi orðum: „Þetta var bara
enn einn stráksláninn, skítugur í
framan, sem var kominn þarna til
þess að biðja um tækifæri til þess
að berjast við naut.“ Og Don
Livinio hafði kastað peningi til
hans og ætlaði að afgreiða málið á
þann hátt. En honum til mikillar
undrunar kastaði pilturinn pen-
ingnum til hans aftur.
„Ég kæri mig ekki um neina
ölmusu frá þér,“ hafði hann hróp-
að. „Ég vil bara fá tækifæri til
þess að berjast við naut.“ Svo
benti hann á áhorfendasvæði Las
Ventas og bætti við: „Einhvern
tíma verð það ég, sem hjálpa þér
til þess að fylla öll þessi sæti!“
Og nú var spádómur þessi í þann
veginn að rætast. Fyrir nær 40 mín.
sem það mundi taka að drepa tvö
naut, mundi E1 Cordobés fá eina
milljón peseta að launum (næstum
17 þúsund dollara), hæstu þóknun,
sem nokkur nautabani hafði nokk-
urn tíma fengið. En nú leit um-
boðsmaðurinn áhyggjufullur af
mannkösinni og beindi sjónum
sínum til himins. Rigning og rok
eru erkióvinir nautaatsins. Rok-
ið þeytir skikkju nautabanans til,