Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 35

Úrval - 01.09.1975, Blaðsíða 35
SKRÖLTORMUR 33 sjálfa sig svo ofboðslega á henni, að íæstir þeirra geta greint á rnilli hinn ar raunverulegu skepnu og hinnar goðsagnakenndu ófreskju. Sögur eru enn sagðar um 12 feta langa skröltorma, sem eru 15 þuinlungar á breidd „yfir bógana“, um skrölt- orma „með höfuð á stærð við vatns- fötu og halahringlur á stærð við kaffibolla", um skröltorma, sem eru 18 fet á lengd, 21 fet og jafn- vel 30 fet, af slíkri ofboðslegri stærð, og þeir geta hvæst „af slík- um kraíti, að það er eins og naut sé að öskra“. Það er sagt, að snemma á þessari öld hafi 14 feta langur skröltormur átt heima í Huachuca fjöllunum í Arizonafylki rétt fyrir norðan mexikönsku landamærin. Þessi skepna hafði tileinkað sér þá óskemmtilegu venju að skríða hratt á eftir gullleitarmönnum, reka þá inn í kofa þeirra og hefja umsátur um kofann. Engin skepna gæti verið eins snjöll, djöfulleg og huguð og hinn goðsagnakenndi skröltormur er. — Samt eru raunverulegir skröltorm- ar geysilega athyglisverðar og í rauninni ógnvænlegar skepnur. Þeir tilheyra dýraætt, sem gengur undir nafninu holunöðrur, en til þeirra teljast tvær aðrar eitraðar norður-amerískar nöðrur, kopar- hausinn og baðmullarmunnurinn. Menn vita um 15 tegundir af banda rískum skröltormum. Sá stærsti þeirra, demantsbakurinn í Austur- ríkjunum, getur náð allt að átta feta lengd. Skröltormar virðast dafna best í þurru og hlýju lofts- lagi, en samt eru þeir dreifðir um gervöll Bandaríkin og suma hluta Kanada og hafast við í alls konar umhverfi, svo sem skógum, fenj- um, strandsvæðum, sléttum, klett- um og sandi. Ákjósanlegasta hita- stigið fyrir þá er 26—32 gráður á Celsius. Þar eð þeir hafa kalt blóð, geta þeir ekki haldið lífi, ef jarð- hitinn fer yfir 43 gráður á Celcius. í mjög heitu veðri halda þeir sig því yfirleitt neðanjarðar um miðj- an daginn og halda svo upp á veið- ar á næturnar. Fari hitinn niður fyrir 16 gráður á Celcius, verða flestir skröltormar sljóir og hreyfa sig lítt. í frostum deyja þeir, og því skríða þeir í híði á haustin og liggja þar í dvala fram á vor. Kvendýrin taka að eðla sig, þeg- ar þau eru orðin 2—3 ára, og eiga um eina tylft afkvæma. Þær skeyta ekkert um afkvæmi sín. Ýmsar sögusagnir ganga um hinn háa ald- ur, sem skröltormar geta náð, en yfirleitt verða þeir ekki eldri en 10 ára. Sú hugmynd, að fjöldi hringlanna á halanum gefi til kynna, hversu gömul skepnan er, er röng. Hringla bætist við hal- ann í hvert skipti sem skröltorm- urinn hefur hamskipti, en ungir skröltormar geta haft hamskipti 3 —4 sinnum á ári. Mjög miklar lengjur af hringlum brotna þar að auki venjulega af, vegna þess að þær eru stökkar. Skröltormar lifa á litlum spen- dýrum allt upp í kanínur að stærð, einnig á fuglum, eðlum og stund- um á dýrum, sem geta lifað bæði á landi og í vatni, en sjaldan á fisk- um eða öðrum slöngum. Skröltorm-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.