Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1975, Blaðsíða 52

PRESTSSTARFIÐ
55
dimm og nokkuð hörð hríð um veturinn, er ég var þar á
ferðinni einn. Annars voru oft fylgdarmenn á ferðinni með
mér. En allt blessaðist þetta nú, þrátt fyrir að ekki var neitt
af nútímabirtunni og þægindunum. Oft var hlýlegt að sjá
lítið ljós í lágum glugga á bæjunum heima eða hjá sóknar-
börnunum, þegar maður var á ferð í myrkri og dimmviðri
síðla hausts eða um vetur.
Hvenœr tókst þú við prestssetrinu og hvernig voru húsa-
kynnin þar þá?
Eg tók við prestsakallinu að undanförnum kosningum á
fyrsta vetri og svo við prestssetrinu Steinnesi næsta vor 1923.
Bærinn var úr torfi og timbri, og ég held hann hafi naum-
lega haldið vatni og vindi til að byrja með. En við urðnm
strax að byrja búskap og fólkshald. Lífsbjargar vegna varð
að nytja ábýlisjörðina með handafla vinnufólks af kostgæfni
og með lengri vinnudegi en nú er talinn hæfilegur. En
annað þekktist ekki þá og var því talið sjálfsagt. Munurinn
er mikill á starfsaðstöðunni og margt hefir batnað með
breytingunum.
Það er Ijóst að breytingarnar hafa verið miklar frá fyrstu
dögum þínum í prestsskap, sr. Þorsteinn, til nútimans, og
þakka þér fyrir þá mynd sem ég vona að þetta samtal okkar
sýni lesendunum af starfsaðstöðunni fyrir ungan prest fyrir
hálfri öld. Hvað viltu segja í lok samtals okkar?
Að sjálfsögðu á ég margar og margbreytilegar minningar
frá starfsárum mínum í Elúnaþingi og nálega allar þessar
minningar eru mér einkar hugljúfar og kærar. Eins og al-
kunnugt er urðu breytingarnar miklar í þjóðlífi almennt á
þessu 45 ára tímabili og á flestum sviðum má segja, að þær
hafi stefnt í framfaraátt. Velmegun óx í landinu, lífsþægind-
in urðn meiri og almennari, starfsaðstaðan fyrir prestinn
eins og aðra í hinum dreifðu byggðum varð auðveldari með-
al annars með tilkomu bifreiða og bættra vega. Launakjör
bötnuðu nokkuð er fram liðu stundir og urðu rýmri en þau
voru í upphafi, en þá fékk ég t. d. kr. 217 á mánuði auk