Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1975, Side 104

107
SÓKNARNEFNDIR
fœraslátt samkvæmt lögum nr. 20 frá 1890, og útvegar með-
hjálpara við guðsþjónustuna. Níunda og tíunda grein: Nú
hefir söfnuður umsjón kirkju og kirkjugarðs og fjárhald, og
skal þá sóknarnefnd hafa á hendi skyldur þœr, er af þvi leiða.
í aðalatriðum eru störf sóknarnefndarmanna þessi:
a. Aðstoða prestinn í því að byggja upp guðsþjónustur
safnaðarins og efla góða siðsemi safnaðarfólks.
b. Sjá um byggingar, viðhald og rekstur kirkjuhúss og
kirkjugarðs.
Sóknarnefndin kveður sér til aðstoðar starfsfólk að þess-
um verkefnum: Meðhjálpara, kirkjuvörð, hringjara, organ-
ista, söngfólk. Presturinn gæti ekki, hve feginn, sem hann
vildi, svo vanmáttugur sem hann er, unnið hvað eina í kirkj-
unni. Það er heldur ekki æskilegt. Best er að geta falið sem
flestum embætti og verk að vinna.
Tökum vel eftir því, að fyrst er bent á hina trúarlegu hlið
í verkahring sóknarnefnda. Kirkjan væri ekki kirkja, ef
þetta sæti ekki í fyrirrúmi. Guðsþjónustan og það gott, sem
þaðan kemur út í safnaðarlífið, er aðalvettvangur sóknar-
nefndarmanna. „Leitið fyrst guðsríkis" — sagði Kristur. Það
gildir jafnt um störf sóknarnefnda og presta.
Þessu næst kemur umhyggjan fyrir kirkjuhúsinu og öðr-
um mannvirkjum safnaðarins. Lengi má bæta og prýða
kirkjuna. Hún er alltaf í byggingu. Þar á að lifa og ríkja
andi friðar, fegurðar, listar, svo að sérhver finni helgiáhrif
við göngu inn þangað.
Sóknarnefndarmenn vinna markverð störf í kirkjunni. f
því skyni hafa söfnuðir nú sem fyrr komið auga á vel kynnta
menn fulla af anda og vizku eins og var á dögum postulanna.
Æskilegt er, að sóknarnefndir efni til samvinnu og samstarfs
innan prófastsdæma. Árlega gætu þær mætzt á einhverri
kirkju prófastsdæmisins til þátttöku í guðsþjónustunni þar
og haldið síðan fund að lokinni messu um málefni kirkju
og kristni. Sóknarnefndir þurfa að ræða saman um mál,
sem sérstaklega heyra þeim til. Þegar er kominn vísir að