Skírnir - 01.04.1906, Blaðsíða 69

Skírnir.
Y erzlunarjöfnuður.
165
Nú á dögum borgar Ðanmörk vörur þær sem hún
kaupir á Englandi, í Ameriku, á Indlandi og í Japan, og
þessi lönd vörur þær er þau flytja frá Danmörku, með
víxlum, ávísunum eða bréflegum og símrituðum skulda-
flutningi. Og þegar loks alt er komið í kring, er mis-
munurinn goldinn í rauðu gulli (ekki í seðlum). — Síðar
skulum vér sjá, hvernig slíkum gullsendingum er hagað,
en fyrst verðum vér að reyna að ganga úr skugga um,
á hvern hátt þessi mismunur myndast.
Um vöruverzlunina er það ofur-eðlilegt, að eitt landið
flytji ekki jafn mikið út og inn; kemur þá fram mismun-
ur, reikningsmunur, sem landið skuldar eða á inni fyrir
keyptar vörur eða seldar. T. d. flytja Danmörk, Þýzka-
lánd og Frakkland meira inn en út; aftur flytja Banda-
ríkin meira út en inn.
Nú mætti ætla, að væru útfluttar vörur allra landa
lagðar saman og sömuleiðis innfluttar vörur allra landa,
þá yrðu báðar þær fjárhæðir jafnar. En hagskýrslur
sýna, að sú seinni er 6 miljörðum meiri. Hvernig stend-
ur á þessu? Ef til vill á nokkuð af mismuninum rót sína
í ónákvæmum skýrslum, eða að þeir sem inn flytja vör-
urnar meta þær of lágt, enda geta þeir sem hagskýrsl-
urnar semja yflr höfuð ekki gjört þær alveg nákvæmar.
En aðallega stafar mismunurinn af því, að útflytjandi
varanna setur á þær söluverð það sem þær hafa í landi
hans, en innflytjandi þeirra sama verð að viðlögðum
farmeyri, ábyrgðargjaldi, umboðslaunum o. s. frv. Þessar
fjárhæðir skiftast milli landa þeirra, er leyst hafa þessi
störf af hendi, og teljast til ósýnilegs innflutnings og út-
flutnings.
Þótt vér nú um skeið gefum engan gaum að þessu, né
öðrum tekju- og gjalda-stofnum, þá er engu að síður
áreiðanlegt, að svo getur farið, að eitthvert land flytji
inn vörur fvrir mörgum miljónum meira en það flytur út,
og sé því haldið áfram árum saman, er það ofur-eðlilegt,
að margur gerist órór og spyrji: Dregur ekki þetta til
örbirgðar fyrir landið, hnignar ekki velmegun þess, er