Skírnir - 01.04.1906, Blaðsíða 32

128
Japan.
Skimir.
En auk þessa er að sjálfsögðu allur herskipaflotinn, sem
ekki er neitt smáræði. Þó myndum vér ekki standa á
baki Japönum hlutfallslega, ef vér ættum einn lítinn
strandvarnarbát.
Japanar hafa öll kenslutæki ágæt til þess að kenna
hermönnum sínum sjómensku, bæði æfingaskip o. fl., en
það er líka hugsað um mentun almennra sjómanna. Fyrir
utan aðra smærri sjómannaskóla er ágætur sjómannaskóli
i Tokyo, er ríkið kostar. Námstíminn á skólanum er 3 ár
og að þeim loknum skulu nemendurnir hafa unnið á skipum
í 21/2 ár. 5^2 ár ganga þá til fulls náms. Skólinn á 2
vönduð æfingaskip. Hið þriðja er nýsmíðað og er ætlast
til að því verði siglt til fjarlægra landa. Alitlegustu
nemendurnir fá styrk til námsins og úrvalalið er árlega
sent til útlanda til frekari fullkomnunar á kostnað rikis-
ins. Er þetta hin mesta hvöt fyrir nemendur til þess að
sýna iðni og ástundun.
Hvað byggingu og aðgjörð skipa snertir, þá hafa Jap-
anar nú orðið ágæt tæki til hvorutveggja. I landinu eru
viða fyrirtaks hafnir frá náttúrunnar hendi, en sumar eru
endurbættar stórkostlega, svo að þær standa ekki að baki
beztu liöfnum í Norðurálfunni.
Samgöngubætur hafa verið aðallega innifaldar í bygg-
ingu járnbrauta og gufuskipaferðum. Fyrsta járnbrautin
var fullgjör 1872, en var að eins stuttur spotti. Nú er
lengd járnbrauta samtals (1903) 4254 enskar mílur*) og er
það stórfé sem til þess hefir gengið. Hver ensk míla
kostar að minsta kosti 80 þúsund krónur og eru þó járn-
brautir í Japan óvanalega ódýrar, því viður er nægur og
vinnuafl ódýrt. Um ’/4 hluti járnbrautanna er ríkiseign,
hitt félaga eða einstakra manna. Stór lán hafa verið tekin
til þess að byggja járnbrautirnar og hafa sum verið æði
dýr (9 °/0), en þau hafa borgað sig ágætlega, því þrátt fyrir
lágt flutningsgjald hafa járnbrautirnar reynst mjög arð-
:Söm fyrirtæki.
*) ensk míla tæpl. ‘/* danskrar mílu.