Skírnir - 01.01.1861, Side 18

20
FRÉTTIR.
Frakkland.
ofan fernar stjórnarbyltíngar ú rúmum þrjátigi árum, og eptir
allt þetta eru nú landsmenn komnir úr læbíngi i dróma, og úr
dróma í gleipni; en þess er þó vert aö geta, ab Frakkar hafa svo
opt í ytra áliti borið ægishjálm yfir öllum |)jó&um, og þab þykir |>eim
mest vert; mildr konúngr og fribsamr verbr aldrei svo vinsæll ú
Frakklandi sem hermabr ebr mikill veraldarmafer, sem hlutast um
mál annara |)jófea, og þola landsmenn honum þá flestar álögur og
harfea stjórn.
Um keisara þann, sem nú sitr afe völdum, segja menn líkt og
um Snorra gofea, afe enginn frýr honum vits en meir er hann
grunafer um græzku. í byrjun stjórnar sinnar sagfei keisarinn þau
orfe, sem sífean eru afe orfetæki höffe: keisaradæmife er frifer (l’empire,
c’est la paix); marga' rekr minni til, afe hife fyrra keisaradæmi
var öferu nær; orfe þessi hafa ekki heldr ræzt á hinu sífeara. Sifean
keisara tignin hófst á ný, hafa á 5 árum tvö stór strife verife háin,
fyrst vife Hússa á Krím, og þremr árum sífear á Ítalíu, og smástyrj-
aldir afe auk, og yfir vofir hin sífeasta rimma, sem líkast er afe
verfei hörfeust allra hinna, og friferinn er nú afe eins á yfirborfei,
en undir niferi fullr herbúnafer. Frakkar, Englendíngar, Rússar,
þjófeverjar: allir búa sig til strífes. og verja ógrynni fjár til afe búa
út fiota, efer víggyrfea kastala sína, smífea vopn og hervélar, og hafa
óvígan her, og þó er frifer og vinátta á borfei og í orfei kvefenu, en
undir niferi tortryggni og úlfúfe. Fyrir 12 árum lá floti Frakka
fúinn inni í höfnum , og sjóvirki þeirra mjög veik, en þegar Na-
poleon kom til valda og haffei verife nokkur ár keisari, kom
annafe hljófe. Keisarinn hefir hin síbustu ár gjört meira herbúnafe
innanlands en dæmi finnist til, reist geigvænlegan kastala í Norb-
mandi, gegnt Englands ströndum, byggt herflota meira en Frakkland
hefir nokkurn tíma fyrr áttan, víggyrt kastala í Lothringen og Elsas
gegnt þýzkalandi; í öllum vopnsmifejum er unnife dag og nótt, og
hugvit manna kostar alls til afe smífea nýjar vígvélar, og her óvígr
búinn til vígs nær sem vera skal. En úr hverju orfei keisarans
andar þó nú frifer og hóglyndi. Orfe og gjörfeir hans virfeast því standa
sitt til hvorrar handar, og menn hafa heimfært upp á hann hife
forna máltæki Talleyrands: afe málife væri manninum gefife til ab
hylja mefe hugrenníngar sínar. Menn gjalda því varhuga vib hverju