Skírnir - 01.01.1861, Qupperneq 100

102
FRÉTTIR.
Afrika.
anda, afe vaxandi samgöngur og verzlun og áhrif kristninnar vinni
þaí) smámsaman, sem engin lög hafa getaíi orkaf) til fulls.
Menn gjöra sér mjög tamt a& göfga villiþjóbir, mentunin
spilli mönnum segja menn, náttúran sé öllu námi betri. En ferha-
mönnum segist ekki svo frá. Sálar atgjörfi Blökkumanna er ekki
mikilb, og hugsanir þeirra fara sjaldan út yfir munn og maga, líkt
og skepnu í haga; mál þeirra er líkt og barnahjal, og vantar orf)
yfir flest sem andlegt er, og ekki gengr í magann. þeir ganga
naktir, bæfii karlar og konur.
A in e r i k a.
Bandaríkin.
í Bandaríkjunum liggja nú öll mál í þagnargildi fyrir einu
óheilla máli, sem nú virÖist sem ætli ab draga styrjöld og sundr-
úng yfir þetta blómlega ríki, en þetta eina mál er þrælamálif), sem
nú í mörg ár hefir verif) mein bandaríkjanna. Svo þetta mál
verfu Ijósara, er þaf) fallif) af> fara nokkrum oröum um þaö.
í fyrndinni í heibni höfírn menn þræla, sem mövgum er kunn-
igt. Hjá Gybíngum vóru þrælar, hjá Grikkjum ekki sí&r. Um
daga Perikles og Sokrates telja menn, ab í Aþenuborg hafi verib
15—20,000 frjálsra manna, en yfir 400,000 þræla; þab var varla
svo fátækr mabr, ab hann ætti sér ekki þræl ebr ambátt, ef hann
ekki var einvirki; sumir höfbu hundrab, og þeirra er getib er höfbu
1000 þræla. Hjá Rómverjum var fjöldi þræla, sem þeir tóku af hinum
herteknu þjóbum. Cæsar segir svo frá sjálfr, ab hann færi svo meb
fjandmenn sína, sem eptir stóbu á vígvellinum, ab hann léti setja nibr
spjót og selja þá á uppbobsþíngi. A þýzkalandi vóru Vindr og
Slafar þjábir, og halda menn ab þræls nafnib (Sclav) sé upp-
haflega af þjóbarnafninu dregib. A Norbrlöndum höfbu víkíngar
þræla úr austrvegi (mani austrænu, segir Hornklofi) og af Vallandi
og Irlandi. Ávallt sjáum vér, ab hinar magnminni þjóbir þjóna
hinum meiri. Eptir ab Amerika fannst, byrjar nýtt bil í þræla-
sögunni: þangab til höfbu menn mest hvíta þræla, en nú fóru menn
ab hafa svarta þræla, sem menn sóttu til Afriku, og stofnubu þar