Skírnir - 01.08.1912, Side 26

216
Jörgen Pétur Havstein.
stjórninni, að reyna til að ávinna oss Norðlendingum það
frelsi, að vér getum sjálfir gert þær ráðstafanir, sem vér
eflaust erum færastir um, til að forða oss við fjárfelli og
þar af fljótandi hallæri,......og að stjórnin, sem ekkert
að gagni þekkir til málsins, fari ekki með vitlausum skip-
unum að taka fram fyrir hendur oss í þessu velferðar-
máli voru, sem einungis snertir vorn eigin hag, en hennar
litið eður ekki. Þetta verður fundurinn að hafa fyrir
augum, og þetta á að gera hann eindrægan, þvi vér get-
um ekki ætlað stjórninni þá einþykni, að hún gangi þvert
á móti samhuga bæn hinna beztu manna, sem kjörnir
eru af öllum innbúum amtsins. En vér álítum það nauð-
synlegt, þegar vér gætum að árangri þeim, er hinar ráð-
lausu skipanir stjórnarinnar hafa haft á Suðurlandi, að
vér fáum að vera sem mest sjálfráðir í þessu efni, og til
þess þarf eigi annað, en að hinn almenni Norðurlands-
fundur verði sem eindrægnastur í tillögum sínum*1).
I fundarbyrjun tók amtmaður fram, að aðalverkefni
fundarins væri að ræða og ráðgastum: 1. Framhaldandi
og ítarlegri ráðstafanir til að uppræta fjársýkina í Húna-
vatnssýslu og koma í veg fyrir frekari útbreiðsln hennar,.
og 2. Um endurgjald fyrir fé það, sem lógað var kláða-
sýkinnar vegna. Að því búnu skoraði amtmaður, í til-
efni af stjórnarráðsbréfinu frá 15. apríl, á fundarmenn að
íhuga það nákvæmlega, hvort þeir vildu ekki aðhyllast
kláðalækningar í stað niðurskurðar, en allir fundarmenn
svöruðu einum rómi, að þeim hefði áður gefist tilefni til
að yfirvega þetta og að þeir réðu til að hafna öllum lækn-
ingatilraunum á kláðanum. Er þar skemst af að segja,
að fundarmenn féllust allir á aðgerðir amtmanns í þessu.
máli, og kváðust beztu vonar um, að faraldrið yrði innan
skamms upprætt úr Húnavatnssýslu, án þess að útbreiðst
hefði frekar, og þökkuðu það einkum »þeirri einstöku alúð
og árvekni og þeim óþreytanlegu kappsmunum í ráðum,.
fyrirskipunum og framkvæmdum, er amtm. Havstein hefði
sýnt til þess með ráði og aðstoð amtsbúa sinna, sér í lagi.
*) Norðri VI. árg. bls. 68.