Ný sumargjöf - 01.01.1859, Blaðsíða 85

85
anna, en borgarveggirnir, herbúðirnar, strandir Evrópu
og Asíu voru alþaktar ótölulegum grúa áhorfenda, sem
með hálfuin huga biðu þess, hvernig fara mundi. Skip
Tyrkja voru margfalt fleiri, en þau voru illa útbúin
og þaraöauki voru Tyrkir ónýtir sjómenn, en aptur
voru skip hinna kristnu stór og rammgjör og skipuð
einvala sjóliði. Hröktu þeir því Tyrki tvisvar aptur með
miklum mannskaða. Móhammed reið sjálfur fram og aptur
á ströndinni til að eggja liðið með nálægð sinni og
orðuin sínum, með fögrum loforðum og hörðum hótunum,
sem meiri ógn stóð af enn af sjálfum óvinunum.
J»ókti þá, sem hann ljeki athafnir bardagainanna með
geðshræringum sínum og limaburði, og keyrði hann
hest sinn sporum og reið út á sundið, einsog hann
væri herra náttúrunnar. Átölur hans og ópið í her-
búðunum knúði Tyrki enn til hinnar þriðju atlögu og
urðu þeir frá að hverfa við enn meiri mannskaða enn
í báðum hinuin fyrri; það er mælt, þó orðum kunni
að vera aukið, að þeir hafi látið 12 þúsundir inanna
þann dag. Flýðu þeir í hinni mestu óreglu til stranda
Evrópu og Asíu, en skip hinna kristnu brunuðu sigri
hrósandi og óskemind inn sundið og vörpuðu atkerum
( höfninni fyrir innan járnrekendurna. Móhammed
setti sjóliðsforingja sinn, Baltha Oglí frá völdum, ljet fjóra
þræla leggja hann niður á jörð og lemja hann hundrað
högg ineð gullnum vendi, gerði eigur hans upptækar
og rak hann í útlegð. Jókst nú borgarmönnum hugur,
enda er auðsætt, hversu auðvelt hefði verið að frelsa
borgina ef nokkrir konungar í Norðurálfunni hefðu
viljað.