Ný sumargjöf - 01.01.1859, Qupperneq 97

97
Við aðaldyr Sofiu kyrkju stje hann af hestbaki og gekk
inn. Svo var honum annt um þetta minnismerki frægðar
sinnar, að þegar hann sá tyrkneskan mann brjóta upp
marmaragólfið, ógnaði hann honum með sverði sínu og
sagði, að herfang og hertekið fólk væri gefið hermönnum.
en hann ætti einn öll hús og byggingar. Nú var eptir
hans skipun aðalból kyrkju hins austurrómverska ríkis
gert að tyrknesku hofi, allir dýrgripir og áhöld kyrkj-
unnar voru þegar horfin, krossarnir rifnir niður, og
veggirnir, sem voru þaktir líkneskjum og litmyndum
voru þvegnir og öll prýði afmáð. Sama dag fór kallari
uppí hinn hæzta turn og kallaði menn saman í nafni
guðs og spámannsins; var prjedikað í kyrkjunni og
gerði Móhammed bæn sína fyrir háaltarinu, þarsem
kristileg guðsdýrkun nýlega hafði fram farið í viðurvist
hins síðasta keisara. Frá Sofíu kyrkju fór hann til
liinnar veglegu hallar, sem eitthvað hundrað keisarar
höfðu búið í eptir Konstantín mikla; nú var hún á fáum
stundum gjörsvipt allri konunglegri prýði. pá sóktu
ósjálfrátt á Móhammed raunalegar hugleiðingar útaf
svipulleika mannlegs veldis og mælti hann fyrir munni
sjer persneska vísu *).
*) I.ík hugsun vakti fyrir Seipio Africanus þegar hann sá loga Karta-
góborgar geysa vift himin, og sagíli hann vii) sagnaritarann Polybius
þessi ort) Hómers:
Dragast mun dagur
Yflr dróttmögu,
Er alhelg eytist
Ilíons-borg
Ný Sumargjöf 1859. 7