Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1921, Side 52

Eimreiðin - 01.01.1921, Side 52
52 AÐFLUTNINGSBANNIÐ [EIMREIÐIN ur, að auðvelt sé að ná fé með tegund, er lamar þrótt og vit þjóðarinnar. Freistingin er stór þegar fápyngjan er létt, og endirinn þá eigi í upphafi skoðaður. það er freist- andi að tolla vörutegund, sem svo margir vilja kaupa dýru verði, en það er hvorki rétt né viturlegt, af því hún bæði eyðir gjaldþoli og starfsþoli þjóðarinnar. En það er rétt og viturlegt að banna slíka vörutegund. Ef landið hefði alglrei haft tekjur af vinsölu, væri bannið búið að starfa hér um mörg ár þjóðinni til mikillar blessunar. Og enn er það agnið, sem beita á, er barist er fyrir því að afnema bannið. Þó hlýtur öllum að vera það ljóst, að eigi er unt að gieiða tollinn nema kaupverðið sé einnig greitt. Með útskúfun vínsins er hægt að greiða hvort- tveggju upphæðirnar i ríkissjóð og hafa þó meira gjald- þol eftir en áður. þriðji og stærsti ókostur þess er óhrifin. íVgar menn neyta matar eða óáfengra drykkja, hverfur lystin að jafnaði á undan vitinu. Hið gagnstæða á sér stað með vínið. Þar hverfur vitið að jafnaði á undan lyst- inni og síðan er drukkið svo lengi sem lífsaflið er fært að bera bikarinn að vörunum, eða þar til alt er tómt. Ef hér væri staðar numið væri stór bót i máli, en það er öðru nær en svo sé. Hið seiðandi magn vinsins lætur sér ekki nægja það eitt, að lokka á brott vitið. F*egar því er fullnægt framkallar það hinar lægstu hvatir mannsins, hinar dýislegustu tilhneigingar hans. Vitið, sem áður hélt þeim í skefjum, er horfið, sómatilfinningin svæfð. Vakni hún aftur er hún lömuð. Hve mörg siðferðisbrot hafa eigi skeð og hve margir glæpir eigi framdir undir þeim banvænu áhrifum? Hve oft helir eigi hinni hrópandi betri rödd mannssálarinnar verið drekt í þeim óheilla vökva? Eg veit, að þér vínvinir! getið svarað og sagt: Hafa ekki ótal mörg siðferðisbrot skeð og ótal glæpir verið framdir án ölæðis? Jú, því miður. En hefðu mennirnir samt sem áður aldrei lært að drekka frá sér vitið, væru tilfellin miklu, miklu færri, að minsta kosti þeim færri, er ein- göngu ólæði hefir komið til leiðar og þau eru ekki svo fá. Að vínið lami og deyði lifsaflid og líkamsþróttinn er
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.