Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1921, Page 69

Eimreiðin - 01.01.1921, Page 69
EIMREIÐIN] UM LISTIR ALMENT 69 Fjarst úti’ í húmi alda óskapnaðar andi guðs tók til starfa. t*aðan er sköpunarlöngun listamanni komin. Þessi kenning, eftirlíkingar-stefnan, er ekki ný, því hún hefir ríkt um margar aldir, alt frá því að listir (í venju- legri merkingu orðsins) hófust, þó hún standi nú höllum fæti, því ímyndunar-stefna nútímans er að dæma hana til dauða. Þó er enginn snillingur svo snjall, áð hann geti náð litum eða lögun hinna minstu blóma jarðarinnar. Fjólan á meinum og sóleygin á túninu eru meiri meist- araverk en mannleg list getur framleitt. Fessi áminsta stefna hefir séð sína daga sælli, þegar listin var orðin svo fullkomin í áliti almennings og lík- ingin svo nákvæm, að ekkert þurfti annað en lífsandann, til þess að myndar-maðurinn stigi ofan af marmarastalli sínum og tæki sér bólfestu í mannheimum. Forngríska listin hefir verið allhart dæmd af sumum nútíðarmönn- um og þar á meðal af Einari okkar Jónssyni í listaverki hans af Medúsa-höfðinu. En þó listir þeirrar aldar falli ef til vill ekki í smekk sumra nútíma manna. þá hefir hún sína miklu þýðingu i sögu listarinnar. Og þó ekki stæði brot eftir af allri list þeirrar aldar, þá mun þjóð- sagan lifa og ekki firnast, þjóðsagan af listamanninum, sem gert hafði svo fagurt kvenlíkneski, að hann varð sjálfur ástfanginn af myndinni. Hann bað til guðs að hún tengi líf, svo hann gæti tekið hana sér fyrir konu. Og svo var snilli hans mikil og bæn hans heit, að guð bænheyrði hann, — segir sagan. Enginn mannsandi er svo sjálfstæður, að hann sé ekkí háður aldarhættinum að meira eða minna leyti. Hinar eilífu hugsjónir brjótast í gegnum aldirnar með þeim ein- um breylingum, sem öldur hafsins taka á sig í blæbrigð- um morguns og kvölds. Spakmæli forngrísku spekinganna eru enn á hvers manns vörum. Frumleikinn, sem svo mikið er gasprað um, verður all-fátæklegur þegar hann er krufinn til mergjar. Listamaðurinn er eins samgróinn samtíðinni eins og tréð moldinni. Skáldið er rödd sinnar aldar og klæðir það í búning orðanna, sem aðrir hugsa
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.