Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1921, Side 109

Eimreiðin - 01.01.1921, Side 109
EIMREIÐINI TRÚARBRÖGÐ OG VÍSINDI 10» eg sýna frelsi drottins«. Eða þar sem Kristur sagði: »Sá sem vill gera vilja föður míns, mun komast að raun um, bvort kenningin er frá guði«. t*á förum vér einnig að skilja með Páli postula, bvernig á því stendur, að »guð hefir aldrei látið sjálfan sig án vitnisburðar«, eða hvernig Pétur postuli höndlaði þenna sannleika, að »sá sem óttast guð og stundar réttvísi, er honum þóknanlegur, hverrar þjóðar sem er«. Og þá förum vér líka að skilja, hvernig á því stendur, að guð birtist ekki fyrst og fremst vitringum og fræði- mönnum, ekki sagnfræðingum eða heimspekingum, ekki hinum lærðu guðfræðingum, heldur þeim sem búa yfir hreinu hjarta, þeim sem eiga hjarta litla barnsins. Ennfremur förum vér þá að skilja, hversu því er varið, að vér, á bestu augnablikum vorum að minsta kosti, finnum til þess, að vér með fullri meðvitund reynum að komast í samfélag við þetta æðra vald í bæninni, að oss finst þá einhvernveginn — vér vitum ekki hvernig — að dyr opnist að æðra lífi. Tennyson skáld segir: »Bænin kemur meiru til leiðar, en þennan heim dreymir um. Lát þess vegna bæn þína hefjast eins og goslind upp til guðs nótt og dag; því hvað taka mennirnir fram ómálga dýrum, ef þeir, þótt þeir þekki guð, fórna ekki höndum til bænar bæði fyrir sjálfum þeim, og þeim, er þeir kalla vini sina. Öll jarðarkringlan er á alla vegu bundin gulln- um festum um fætur guðs«. Og enn, mundum vér fara að skilja, hvernig því er varið, að trúarbrögðin standa hvorki né falla með neinni sérstakri kirkjudeild, eða trúarjátningu, eða neinum presti, eða neinum helgisið, eða jafnvel neinni bók. Háleit trúar- brögð voru til áður en ein lína í Nýjatestamentinu var rituð, Og vissulega mundu trúarbrögðin sjálf ekki líða undir lok, þótt allar bibiíur glötuðust, og öll kirkjufélögin liðu undir lok. Að vísu væri það afarmikið tjón, en þó mundu eftir standa þessar tvær miklu staðreyndir: guð í öllum sinum óendanlega mætti og kærleika, og mannleg sál með öllum sorgum sínum og nauðþurftum. Óbifanleg mundu standa hin sömu eilifu frumlög réttlætis, miskunnar
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.