Réttur - 01.02.1925, Qupperneq 52

54
Rjeitur
Rússa, því það vita þeir, að ameríska afturhaldinu geðjast
ekki að. Stendur nú í þófi þessu.
Eftirtektarvert var það, hve mjög borgaralegu blöðin fögn-
uðu ákvörðun Amsterdam sambandsins. Sýnir það vel, hve
meinilla auðvaldinu er við sameiningu verkalýðsins og er ilt
að vita, að enn skuli vera í verklýðshreyfingunni menn, sem
vinna svo berlega í þágu auðvaldsins. En baráttan mun brátt
harðna, einkum þó vegna þess, að sendinefndir þær, sem
verkalýður flesíra landa sendir til Rússlands, rífa smám saman
til grunna lygamúr þann, sem auðvaldsblöðin hafa bygt um
fyrsta verkamannalýðveldið til að einangra það og útiloka.
Stjettadómarnir í Englandi.
England er það land í álfunni, sem lengst hefir viðurkent
matinfrelsi hverskonar, lýðræði, ritfrelsi o. s. frv. — í orði
kveðnu. Að vísu hafa þessi mannrjettindi oftast nær verið
afnumin, þegar menn hafa sjerstaklega þurft á þeim að halda
t. d. í styrjöldum. Engu að síður hefir þó myndast sú skoð-
un, að England væri hið útvalda land lýðræðis og frelsis,
og því bæri þar vel að gæta þess, að skerða eigi rjett þetinan.
En í vetur bar þar við atvik, sem vakið hefir hina mestu
eftirtekt. Aðaimenn Kommúnistaflokksins breska voru ákærðir
fyrir uppreist og settir í fangelsi. Var ákæran bygð á lögum
frá 1797. En er farið var að rannsaka betur, sýndi það sig,
að þessir menn voru alls ekki sekir um neina uppreist, eins
og það orð venjulega er skilið, heldur hjelt innanríkis-
ráðherra íhaldsstjórnarinnar, sem fyrirskipaði handtökuna, því
fram, að þeir hefðu skorað á hermenn í blöðurn sínutn að
grípa ekki til vopna gegn verkamönnum, og taldi ráðherrann
það uppreist. Rótti nú flestum hugsandi mönnum, sem nærri
væri höggvið rit- og hugsana-frelsi því, er Englendingar
þóttust vilja varðveita setn fjöregg þjóðarinnar. Buðust nú
ýmsir mætir menn til að setja fje að veði fyrir hina ákærðu,
svo þeir mættu ganga lausir. Meðal þeirra, er í ábyrgð gengu,
voru t. d. hinir heimskunnu rithöfundar Bernhard Shaw og
H. 0. Wells,