Réttur - 01.02.1928, Síða 18

20 »HANN ÆSIR UPP LÝÐINN« [Rjettur
ir þann stjettarmismun, sem altal' verður óhjákvæmi-
leg afleiðing af misskifting auðæfa.
Menn hefir nú á tímum greint mjög á um svör við
spurningunni: Hvað er kristindómur? Snjallasta og
sannasta svarið, sem jeg hefi rekist á, hljóðar svo:
Kristindómurinn er líf í kærleika. Og þó finst mjer,
að því verði að fylgja skýring, ef maður ekki vill eiga
það á hættu, að það verði misskilið. Sumir hafa
svo undarlegar hugmyndir um kærleikann. Þeim finst
það vera höfuðeinkenni kærleiksríks manns, að hann
hagi þannig orðum sínum og framgöngu, að hann særi
engan og geti litið á alt og alla með umburðarlyndi
geðleysingjans. Samíkvæmt þeirri skoðun getur Jesús
ekki heitið kærleiksríkur. Hann notaði kaðalsvipur á
þá, sem með verslunarbraski vanhelguðu helgidóm
þjóðarinnar og þó mun ýmsa enn meira hafa sviðið
undan svipu þungra hirtingarorða. Kærleikur Jesú
birtist í heitri og næmri tilfinningu með kjörum þeirra,
sem erfitt áttu, en jafnframt í ákafri vandlætingu gegn
þeim, er tróðu rjettlætið fótum. Kærleikur mannanna
hlýtur altaf að birtast í baráttu fyrir því að útrýma
böli úr lífi meðsystkinanna. Og í baráttu Jesú gegn
böli mannanna er það einn stærsti og veigamesti þátt-
urinn, að hann gerist málssvari hinna kúguðu og veif-
ar refsivendi yfir höfðurn kúgaranna.
Á þann hátt kemur Jesús mjer æ skýrar fyrir sjón-
ir, því meir sem jeg virði fyrir mjer þá mynd af hon-
um, sem' guðspjöllin geyma. Og á þann hátt er jeg líka
sannfærður um, að hann hefir komið samtíðarmönn-
um sínum fyrir sjónir. Þessvegna var hann hyltur og
elskaður af þeim, sem kúgaðir voru og um sárt höfðu
að binda, og af sömu ástæðu var hann hataður svo
mikið af ríkjandi valdi, að hann varð að enda skeið-
hlaup þessa lífs á krossinum á Golgata.
Gunnar Benedilctsson,