Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1956, Síða 13

Andvari - 01.01.1956, Síða 13
andvari Benedikt Sveinsson 9 verið með þeim blæ hefðarmennsku, sem tíðkuð var hjá lieldra fólki í Reykjavík, fjölskyldum embættismanna og helztu kaup- rnanna. Það er Ijóst, að margvíslegra áhrifa hefur gætt á heimili gest- gjafahjónanna. Þar bar margt á góma, forn og þjóðleg fræði og erlendar nýjungar í vísindum, atvinnuvegum og þjóðfélagshátt- um, gömul og hefðbundin viðhorf í andlegum og veraldlegum efnum og nýstárlegar skoðanir. Og þó að oft væri glatt á hjalla, vildi það við brenna, að mönnum rynni kapp í kinn og í odda skærist. Svo misjafnar sem voru skoðanir og viðhorf gesta og vina, hentaði þeim það einkar vel hjónunum, að þau voru bæði gædd meðfæddri háttvísi og lipurð, samfara andlegu sjálfstæði. Þó að þau stýrðu hjá árekstrum, höfðu þau sínar ákveðnu skoð- anir, og í þjóðfrelsismálunum var það stefna Benedikts sýslu- manns, sem átti eindregnu fylgi að fagna á heimilinu. Benedikt Sveinsson þótti snemma mannvænlegur, skýr, at- hugull og skemmtilegur í orði. Hann hafði fljótt yndi af að hlusta á mál þeirra ræðnu og mikilhæfu manna, sem voru gestir foreldra hans, var fróðleiksfús og sérlega nærnur á sögur og vísur. Hann hendi og fljótlega á lofti sérleg orð og talshætti. hfngur fór hann að lesa íslendingasögur og flest það, sem hann í náði af fornum bókmenntum íslendinga, og svaraði hann stund- um gestum föður síns með orðum fornmanna — þeim, sem við attu hverju sinni. Hann lærði kvæði góðskálda og margt lausa- visna. Minnisstæðastir allra hinna eldri manna urðu honum þeir Einar Ásmundsson í Nesi og Benedikt sýslumaður, Einar sakir vitsmuna og persónulegs virðuleika og Benedikt vegna mælsku, skaphita og skörungsskapar. Af hinum yngri mönnum var Einar Benediktsson tíðastur gestur og sá, sem hlaut þegar að vekja sérstaka athygli fyrir sakir fjölhæfra gáfna og glæsileika. Á þess- um árum var hann að byrja að yrkja, fór mjög dult með kveðskap sinn og var í vafa um það, hvort ljóð hans væru nokkurs virði. Gekk hann oft á eintal við Svein Víking og bar undir hann kvæði sín, og má af þessu marka, hve mikils hið
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.