Andvari - 01.01.1956, Page 24

20
Guðmundur Gíslason Hagalín
ANDVARI
aðhyllzt hugmynd Hinars Benediktssonar. Stúdentafélagið sam-
þykkti tillögur nefndarinnar, og var ákveðið, að fáninn skyldi
dregin á stöng víðsvegar um land á fæðingardegi Jóns Sigurðs-
sonar 1907. Og þann dag blöktu við hún í Reykjavík sextíu og
fimm bláhvítir fánar.
Að morgni þjóðfundardagsins — í hinu fegursta vorveðri —
var fáninn borinn til Lögbergs og þar helgaður með ræðu, senr
Bjarni Jónsson frá Vogi flutti.
A hádegi gekk fjölmennið, sem sarnan var komið á Þing-
velli þennan dag, skrúðgöngu til Lögbergs, og fóru fyrir fylk-
ingunni þrír menn, sem báru allir bláhvíta fána. Var einn
fáninn miklu mestur. Það var Benedikt Sveinsson, sem hann bar.
Hófst svo þjóðfundurinn undir hinu bláhvíta merki.
1 hópi fulltrúa var allmargt rnanna úr Heimastjórnarflokkn-
um, en á fundinum kom ekki upp neitt sundurþykki. Menn voru
í hrifnæmu hátíðaskapi í blíðviðrinu á hinum fagra og fornhelga
stað. Samþykkt fundgrins var þessi:
„1. a. Lundurinn krefst þess, að væntanlegur sáttmáli við
Dani um afstöðu landanna sé gerður á þeim grundvelli einum,
að Island sé frjálst land í konungssambandi við Danmörku með
fullu jafnrétti og fullu valdi yfir öllum sínum málunr. En þeim
sáttmála má hvor aðili um sig segja upp. — Lundurinn mótmælir
allri sáttmálsgerð, sem skemmra fer, og telur þá ekki annað fyrir
höndum en skilnað landanna, ef eigi nást slíkir samningar, sem
nefndir voru.
b. Lundurinn telur sjálfsagt, að íslendingar hafi sérstakan
fána, og fellst á tillögur Stúdentafélagsins um gerð hans.
c. Lundurinn krefst þess, að þegnréttur vor sé íslenzkur.
2. Sökum þess, að Alþingi var eigi rofið, þegar afráðið var
að skipa samninganefnd í sjálfstæðismálinu, skorar fundurinn á
Alþingi og stjóm að sjá um, að nefndin verði ekki skipuð fyrr
en kosið hefur verið til Alþingis af nýju.“
Um kvöldið héldu Landvamarmenn einkafund. Þar flutti
Benedikt Sveinsson hvatningarræðu, sem mjög var rómuð.