Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Blaðsíða 86

mist af fæti á nokkuð ungum aldx-i. Hann lézt 8
ágúst 1927, 74 ára. Þá var Ingibjörg dáin fyrir
nokkuð mörgum árum. Eftir lát hennar fór ísak
mjög hnignandi. Enda hafði hann þá mikils mist.
Landnemi, lot 37.
Gunnar Oddsson. — Faðir hans var Oddur Hall-
dórsson, bónda í Hvammi í Kjós. En móðir hans var
Þorbjörg Guðnadóttir, frá Litlaseli við Reykjavík.
Hún var systir hinna nafnkunnu Guðnasona, er
þóttu afburðarmenn að afli og vænleik.
Kona Gunnars er Sesselja, dóttir þeirra Sveins og
Jóhönnu., sem getið verður hér næst. Þau giftu sig
í Reykjavík, árið 1895. Þar dvöldu þau eftir það,
þar til þau fluttu til Vesturheims árið 1900. Nokk-
uru síðar fluttu þau á þetta land, sem þau tóku
rétt á. Þau áttu saman fimm dæbur og tvo sonu.
Dætur þeirra voru: 1. Þorbjörg, gift Guðjóni Good-
mann, Aðaljónssyni, í Winnipegosis. Þeirra sam-
vistir urðu ekki langar því hún lézt 1916, á tvítugs-
aldri. Hún þótti bráðgáfuð vel að sér gjör og skemti-
leg, 2. Kristjana, gift B.r.m., 3. Klara, 4. Svafa, 5.
Ingibjörg. Sveinn Hjaltalín, var hinn eldri son þeirra
Gunnars og Sesselju. Hann gekk í Kanadaherinn,
og féil á herstöðvunum 1918, þá 18 ára. Tryggvi
var hinn yngri son þeirra. Hann lézt 1. mars 1930.
Að honum var hinn mesti mannskaði, því hann var
hinn gjörfulegasti piltur og ágætis drengur, 26
ára að aldri. Almenn hrygð varð um fráfall hins
unga manns, er var mjög sviplegt, þótt harðast kæmi
]iað niður á móður hans, sem þá var orðin ekkja
fyrir allmörgum árum. Hann fór glaður og heil-
brigður frá heimili hennar þann morgun og vann
að sandgrefti um daginn. Sprakk þá bakkinn fram
og féll yfir hann, var hann þá örendur er hann náð-
ist úr hruninu. Var þá liðinn fluttur heim til móður
sinnar að kveldi.
Sesselja er sköruleg kona, stilt og geðprúð. Hún