Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Blaðsíða 123
121
arenda: Gunnar miðlaði mörgum mönnum hey ok mat, ok
höfðu allir þeir er þangat kvámu meðan til var. Skálahjón-
in miðluðu öllum, er til þeirra
leituðu, mat meðan til var,
svo enginn fór þaðan bónleið-
ur. Skálar er nyrzti bær á
Langanesi austanverðu. Bær-
inn stendur rétt vit sjó; þar
á land berst oft mikið af sjáv
arafla. Líka er þar mikil
fuglaveiði í björgum og eggja
tekja. Guðmundur var góður
búhöldur og sótti þessi hlunn-
indi af kappi; þó gat það
komið fyrir, þegar seint vor-
aði að knapt yrði þar í búi.
Eg ætla að setja hér stutta
sögu, er sýnir bezt hjálpfýsi
Guðmundar við þá, er leituðu
hans í nauðsyn. Eitt vor i
miklum harðindum og almennum matarskort, lagði Guð-
mundur nokkrar selanætur, ef ske kynni að vöðuselir færu
þar um. Hann hafði vitjað um næturnar, en ekki fengið
neinn selinn. Einn dag kom að Skálum bláfátæk ekkja, er
bað hann að hjálpa sér um einhverja matarbjörg fyrir sig
og börnin sín, þvi nú hefðu þau ekkert að borða. Þess er
getið, að Guðmundur hafi þá átt aðeins örfáa sauðakjöts-
bita, sem var aleiga hans af þeirri matartegund; þá tók
hann alla og gaf ekkjunni, sem nú fór heim til barnanna
sinna glöð og þakklát. Næsta dag vitjaði Guðmundur um
selanæturnar sínar, og voru þá í þeim 14 vöðuselir. Þessi
saga er sönn. Hugsa mætti svo, að sá sem heimtar það af
mönnunum, að þeir sýni trú sína í verkum sínum, hafi lit-
ið svo á, að þetta góðverk við ekkjuna og aðra snauða
menn, sem Guðmundur gladdi svo oft, sem það væri gert
til sín, og gefið honum aftur hundraðfalt. Guðmundur og
kona hans bjuggu að Skálum alla sína búskapartíð. Flutt-
ASalmundur GuSmundsson.