Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1931, Blaðsíða 145

143
alla æfi. Heima á íslandi átti hann mjög- merkilega vand-
að bókasafn, eftir því sem títt var í þá daga. Hann keypti
alt sem út kom, blöð og bækur, og las það — ekki einungis
fyrir sig, heldur upphátt, fyrir alla, sem hlusta vildu á heim-
ili hans. Hann var skarpgreindur og gjörhugull um öll þau
mál er á dagskrá voru seint og snemma. Snemma mun
hugur hans hafa hnegst í frjálslyndis áttina i trúarbrögðum.
Enda varð Njóla Björns Gunnlaugssonar snemma ein af
uppáhaldsbókum hans. Guðshugmynd Stjörnuspekingsins
átti vel við hans hreina, mannelskufulla hjartalag. — Guð
hafinn yfir alla takmörkun mannlegra trúarjátninga. Höf-
undi tilverunnar og alls hins mikla, góða og fagra, sem mað-
ur sér og skilur — eða skilur ekki, trúði hann fyrir sér
skilyrðislaust. Á þann hátt var hann trúmaður. Hann
hafði á öllum tímum dáið rólegur með orð Þorkels Hána á
vörunum:
Enginn meini mér, — manni dauða nær —
að leita liðs hjá þér — ljóssins faðir kær
Þig minn andi undrast tíðum hefur
og á þitt vald — sig nú feginn gefur.”
Baldvin unni öllum framförum og fylgdist með þeim
fram í andlitið. Hann hélt sjón og skýrleik til dauðans.
Bar ellina sem hetja, og dó sáttur við Guð og menn.
Baldvin Helgason var hreppstjóri um margra ára skeið,
þar með töldu niðurskurðarárinu (eða árunum), og rak þau
störf í því sambandi sem yfirvöldin skipuðu fyrir. Svo var
starf það illa þokkað, að haft var eftir Soffíu konu hans, að
hún hefði oft ekki búist við að sjá hann koma aftur á lífi
úr því ferðalagi- Hótanir þess eðlis dundu að honum úr
ýmsum áttum. Samt vann hann verkið og fór allra ferða
sinna. Og það merkilegasta var, að enginn ól hatur til hans
til lengdar út af því. Og það var það eina, sem hann varð
nokkurntíma óvinsæll fyrir. Enda munu fleiri, sem það verk
unnu, hafa kent sama kaldsinnis út af því, en óvíst að víða
hafi slézt jafnfljótt yfir þær misfellur.
Á yngri árum fékst hann við blóðtökur eins og þá tíðk-
aðist og tókst oft að lina þjáningar meðbræðra sinna á
þann hátt. Hann var oft sóttur til sængurkvenna, þegar