Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 46

Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 46
samið rœður sínar fyrirfram. Hann talaði mikið um alvöru syndarinnar og kœrleika Guðs. Hann brýndi fyrir áheyrendum sínum að lifa grandvöru lífi og iðka guðrœkni. Hauge kom aldrei til hugar að stofna eigin söfnuð. Hann taldi sig alltaf vera meðlim kirkjunnar og brýndi fyrir fylgismönnum sínum að sœkja guðsþjónustur og leggja rcekt við sakramenti kirkjunnar. Starf Hauge mœtti fljótt harðri mót- spyrnu. Sú mótspyrna, sem örlaga- ríkust var, kom frá prestunum. Þeim fannst sér misboðið með predikun ómenntaða bóndans. Til var tilskipun frá árinu 1741, sem bannaði leikmönnum að halda guðrœkilegar samkomur án sam- þykkis sóknarprestsins. Þessari tilskip- un var fljótt beitt gegn Hauge. Ein- stöku prestar gáfu Hauge samþykki sitt til að predika eða létu það af- skiptalaust. En fleiri beittu valdi sinu og vildu koma í veg fyrir starf hans. Hauge var því hvað eftir annað handtekinn og varpað í fangelsi, en oftast látinn laus aftur von bráðar. Á þriðja í jólum 1797 hélt Hauge samkomu í Glemminge nálœgt Frið- riksstað. Presturinn hafði messað í kirkjunni daginn áður og var fátt við kirkju. En á samkomunni hjá Hauge var margt manna. Á meðan Hauge var að tala glumdi allt i einu við bjölluhljóð. Þar var kominn sókn- arpresturinn í fylgd með fógetanum til að handtaka Hauge. Öllum viðstöddum brá i brún og bœndurnir bjuggu sig til að leggja hendur á prestinn og koma i veg fyrir handtöku Hauge. 44 ilið að' „Látið þetta ógert," sagði Hauge< fór i yfirhöfn sina og fylgdist mo*' þróalaust með prestinum. Þannig var Hauge. Hann bannað1 vinum sínum að efna til mól'þi"00 gegn yfirvöldunum. Hann vildi heldur þola illt en rísa gegn réttmœtum yf'r' völdum. Eitt sinn var Hauge varpað í fang' elsi i Ál í Hallingdal. Á sunnudegj safnaði lénsmaðurinn saman hópi a gáskafullum unglingum, útvegað' hljóðfœraleikara og fór með alla hersinguna inn í fangelsið til Hauge- ,,Nú verður þú að dansa við okkun Hauge," sagði lénsmannsfrúin þreif í hönd hans. Allir hlógu dátt- „Það skal ég gera, ef þið sp1 það sem ég sting upp á," svan Hauge. Það var samþykkt, og Hauge t° að syngja sálm, sem byrjaði þannig; „Nú má ei máttug rikja i mínu hol°' synd." Lénsmannsfrúin sleppti takinu alla setti hljóða. Er Hauge lauk söngnum, tók hann að predika svo kröftuglega, að marg ir táruðust. Það var allur annar svip' ur yfir hópnum, er hann tindist át úr fangelsinu stuttu siðar. Hauge mœtti ekki andspyrnu hj° öllum áhrifamönnum þjóðarinnar. þar nefna t. d. Johan Nordal Brun> biskup í Bergen, sem sagðist ekk1 sjá ástœðu til að hefta starf Hauge á meðan aðrir mœttu óáreittir sV' virða guðsótta og góða siðu! Að ráði vina sinna keypti Hauge borgarabréf í Bergen og gerðist ua1 skeið kaupmaður þar í bœ. Hann beitti sér mjög fyrir ýmsuA1 Á
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.