Jörð - 01.08.1931, Qupperneq 7

HEILSUN
6
Jcirð]
að vinna að sínu leyti af alefli að framkvæmd hug-
sjónar, sem þegar hefir verið stuttlega tekin fram.
Og af því að hún er stofnuð í trú á rétt og sigur-
sæld nýja tímans, þá mun hún gera sér allt far um, að
komast í sem nánast samband við vaxtarbrodda þá með
mannkyninu, sem hún hefir trú á að stefni til lífs. Mun
hún og gera sér far um, að veita lesöndunum sem sann-
asta útsýn yfir strauma, stefnur, takmörk og horfur í
mannkyni nútímans.
ísland sem næst fararbroddinum, hvai'vetna þar, sem
stefnt er í áttina til lífs — betra, fegurra, fullkomnara
lífs: Sú er hugsjón »Jarðar«. Auðnist henni að starfa
trúlega undir merki þeirrar hugsjónar, væntir hún' sér
allrahelzt skilnings og stuðnings meðal æskunnar. Henn-
ar örvandi hönd þráum vér að þrýsta. Æskumenn á öllum
aldri! Vér þráum að koma orðum að hugboði því, sem
ólgar í brjósti allrar sannrar æsku. Vér gerum oss að vísu
ekki von um, að það verði nema til bráðabirgða og í tak-
mörkuðum efnum — og ekki úema þér teljið oss verða
samstarfs. En auðnist oss það, þó að ekki sé nema tak-
markað og til bráðabirgða, — auðnist oss að veita meira
lofti, þó að ekki sé nema af skornum skammti, að neist-
anum göfga, er æskan ber í brjósti, svo að hinum skæra
loga slái í raun og veru upp — þá vonum vér, að vér reyn-
umst þeir drengir, að gefa Guði dýrðina.
Ásum í Skaftártungu, 1931.
T I L <ithu(jurm\ Vitur maður mælti: Kastaðu öllu trú-
arlegu frá þér, því er þér finnst þú geta án verið. En það,
sem eftir er, skaltu meta sem dýrasta fjársjóð lífs þíns;
gæta þess nákvæmlega, að breytni þín sé samkvæm þvf,
en ekki andstæð. Mun það þá taka að vaxa heilbrigðum
vexti — og fyr en varir, hefir þú eignast til varanlegrar
eignar ýmislegt af því, sem þú kastaðir frá þér í upphafi
einlægni þinnar.