Jörð - 01.08.1931, Page 21

í GAMLA DAGA
19
Jörð]
anlega hrossasmölunina og tröðunina. Á fundi þessum
varð það að samkomulagi, að hvorugir skyldu traða brúk-
unarhrossin frá hinum og ekki sækja hvorir í annara
landareign önnur hross en sín eigin. Þessi sætt hélzt nú
ekki að fullu, en minna kvað að yfirgangi tröðunarstráka
þaðan í frá.
Hrossatröðin í Eyjarhólum var byggð úr stórgrýti og
flóruð öll. Vindaugu voru í dyrakömpum; þar í átti að
skorða slagbranda, sem í dyrum voru. Sneru dyrnar að
bithögum, en tröðin að öðru leyti innan túngarðs, svo
moka mátti út úr henni inn á túnið. Á Ytri-Sólheimum
var tröðin byggð annarsvegar inn frá traðargarði ;*)
voru þar langar og djúpar traðir heim að riða; þær eru
nú aflagðar.
í tröðinni var hinn mesti atgangur; sló þar saman stóð-
hestum og flugust þeir á og bitust. Folöld voru ávallt
byrgð úti. Það var gert til þess, að þau yrðu ekki undir í
tröðinni, og til þess, að folaldsmerar klumsuðu ekki. —
Sá, er fyrstur fór á fætur, hleypti venjulegast úr tröðinni
á morgnana. — Sérstaklega minnist ég tveggja stóðhesta,
er mestan atgang gerðu í tröðinni. Var annar frá Sól-
heimum, jarpur á lit, en hinn frá Pétursey, rauður. Þeg-
ar þeir lentu báðir í sömu tröð, var venjulega annar
þeirra kominn út að morgni. Að síðustu fékk rauði folinn
sár mikið á bóginn. Hékk flipan við, svo stór sem manns
hendi, og lagaði blóðið úr. En ekki skeytti Rauður sári
þessu og linaðist eigi í áflogunum. Flipan var síðast
skorin í burtu, en lengi bar hann þetta svöðusár. —
N Y R S T í Eyjarhólatúni var afgirt svæði, sem hét
Flötur; þar var féð rekið í seinni hluta vors og látið
liggjá þar yfir nóttina. Þetta var gert til þess að fá áburð
á Flötinn, og var hann jafnan vel sprottinn seint á túna-
slætti. Var þetta kallað að »bæla féð«. —
*)
»Traðargai'ðar« eru nefndir garðar meðfram heimreið (»tröð-
unum«). E. G.
2"