Prestafélagsritið - 01.01.1933, Blaðsíða 13
Þrestafélagsritiö.
Biblíulestur.
7
gefa eitt svar, og svarið verður: Þeir eru suo margir,
sern kunna ekki að lesa Biblíuna á réttan hátt. Þeir
hafa aldrei lært það.
Þetta mun sumum þykja undarlegt svar við áður-
nefndri spurningu. En sé málið betur athugað, verður
það eðlilegt og skiljanlegt. Þegar þess er minst, að í
Biblíunni eru mörg rit, tnargar bækur, frá ólíkum tím-
um, fjölbreyttar og næsta ólíkar að efni, þá munu flest-
ir geta áttað sig á þvi, að ekki sé alveg sama, livernig
iestri Biblíunnar sé hagað, hvað sé valið, hvar sé byrj-
að, og á hvað sé mest áherzla lögð. í Biblíunni er stór-
fengleg trúarsaga og opinberunarsaga. Þar er trúarsaga
Gyðinga, er segir frá leiðtogum þjóðarinnar í trúarefn-
um, spámönnum þeirra og spekingum. En þar er einnig
dýrlegasta trúarsagan, sem vér þekkjum, hjálpræðis- og
kærleiksopinberun Guðs í Ivristi, sem Nýja-testamentið
skýrir frá. Þar er lýsing á honum, sem var „ímynd liins
ósýnilega Guðs“, „Guðs föður veru fegurst mynd“, eins
og Hallgrímur Pétursson orðar það. Þar er ennfremur
iýsing á mönnum, sem urðu lærisveinar hins lieilag'a
Guðssonar, sem ummynduðust og urðu fyrirmyndinni
líkir í guðstrausti og guðselsku og miskunnsemi og fórn-
fúsum kærleika. Getur nokkur, sem um þetta hugsar,
undrast þótt honum sé bent á, að ekki sé sama, hvar
flett sé upp í slíku ritsafni, sem Biblían er, og hvað fyrst
og fremst beri að velja þar til lestrar? Getur nokkurn
furðað á því, þótt að honum sé haldið þeirxá fullyrðingu,
að menn verði að hafa faslan mælikvarða til þess að
geta lesið í Biblíunni sér til gagns og göfgunar?
Reynslan hefir sýnt og sannað, að á slíkum rnæli-
kvarða er þörf, og liún liefir jafnframt sýnt og sannað,
að Kristur einn — og ekkert annað — er sá mælikvarði.
Hann er hið eiginlega Guðs orð Biblíunnar. Alt á að
miðast við hann. Hans leiðsögn ber hverjum þeim að lúta,
er lesa vill Biblíuna á réttan hátt, sér til kristilegrar göfg-
finar.