Prestafélagsritið - 01.01.1933, Side 34

28
Jón Helgason:
PrcsíafclagsritiíS.
húskofaskrifli, sem félagið átti á einni trúboðastöðinni
suður í Kongó. Það mátti liann nota eins og hann vildi.
Og eins heimilaði félagið honum að reisa á eigin kostnað
sjúkrahæli á landi sömu trúboðsstöðvarinnar. En því
varð Schweitzer að lofa á móti, að starfa þar einvörðungu
sem læknir, en vera sem trúboði „mállaus eins og karfi“!
En Schweitzer var ekki af baki dottinn enda þótt
hann vrði fyrir þessum vonbrigðum. Það snart hann
minst tilfinnanlega að vera dæmdur til að vera mállaus
eins og karfi. Hann huggaði sig við þá hugsun, að þótt
tungan væri bundin, þá væru hendurnar alt af óbundnar,
og aðalatriðið fyrir bann sem trúboðs-lækni væri þó alt-
af það, að verkin fengju að tala. En hvaða leið var til
þess að standast kostnaðinn af starfinu, er trúboðsfélagið
hafði brugðist honum? Til þess. þurfti talsvert fé. Og
hvar var það að fá svo nægði? Undir því var nú alt kom-
ið, ef nokkuð átti að verða úr hinum fyrirhugaða trú-
boðsrekstri, að nægilegt fé fengist. Hann leitaði til efn-
aðra vina sinna og fékk áheyrn hjá mörgum. En sér-
staklega kom nú tónlistin lionum að góðu haldi. Hann
iagði af stað í bjómleika-leiðangur um Þýzkaland, Sviss,
og Frakkland og var hvervetna mikil aðsókn að Bach-
hljómleikum hans. Hann gaf út jafnframt á þrem túngu-
málum rit eitt um Bach, átrúnaðargoð hans meðal allra
hljómsnillinga heimsins, og skyldi ágóðanum af sölu rits-
ins eingöngu varið til að standast kostnaðinn af trúboðs-
starfinu. Með þessum bætti tókst Schweitzer að afla nægi-
legs fjár til trúboðsstarfsins um nokkurra ára skeið.
í marzmánuði 1913 var Schweitzer ferðbúinn, og gat
lagt á stað suður til Kongó. Hann var þá maður nýkvænt-
ur. Með framtíðarstarf sitt í huga hafði hann látið konu-
efni sitt læra hjúkrunarfræði á ágætum stofnunum, til
þess að hún gæti aðstoðað hann í starfi hans. Varð þetta
honum til ómetanlegs stuðnings í stai-finu þegar suður
kom.
Trúboðsstöðin, þar sem Schweitzer var fyrirhugaður