Prestafélagsritið - 01.01.1933, Qupperneq 54

48 Árni Sigurðsson • Preslafélagsritiö.
hugur hans og sál full af þvi verki, sem faðirinn hafði
fengið honum að vinna.
Og nú er þá spurningin: Hvernig var Kristur ásýnduni
í raun og veru? Líklegasta svarið verður, að hann hafi,
að ytri sýnd verið líkur Galíleumönnum, samlöndum
sínum, aulc þess sem svipur og látbragð alt hefir borið
vott um sérstaka yfirburði andans. Eins og fvr var get-
ið segir Nýja-testamentið oss ekkert uin þetta. Hinsvegar
segir Jósefus Flavíus, sagnaritari Gyðinga, að liann hafi
horið skegg og látið hár sitt vaxa, skift á miðju höfði,
samkvæmt venju Nazírea-flokksins. En svo var fyrir
mælt, að þeir sem í flokk þann gengu, urðu allir að
heita því, að skera ekki hár sitt né skegg. Telur Woiler,
að þessi frásögn Jósefusar geti verið rétt, enda þótt margt
sé í ritum bans vafasamt.
Ýmsar sögulegar heimildir sýna, að þegar kernur fram
á 4. öld eftir Krists fæðingu, er fjöldi til af Kristsmynd-
um. Ágústínus Icirkjufaðir, sem andaðist árið 430, þá
rúmlega hálf áttræður, segir í bók sinni: „De Trinitate“
(Um þrenninguna), að „vér vitum ekkert um útlit Drott-
ins. er hann lifði í lioldinu“. Og hann átelur ofdirfsku
málaranna, sem séu að reyna að gera sér myndir af
Drotni. Þetta sannar, að á öld hans eru til margar mynd-
ir af Kristi, og að leiðtogar kristninnar þá höfðu ýmugust
á slikri sameign við heiðna menningu, sem myndir voru.
órígenes kirkjufaðir, sem andaðist árið 253, segir, að
andlitssvipur Krists hafi verið mjög tilbreytilegur, alt
cftir andlegum hæfileikum þeirra, sem sáu hann. Nonnus,
sem uppi var um 400, segir, að samlandar Ivrists hafi
borið hár, sem féll í löngum lokkum niður á axlir og
herðar. Lentúlusbréf svonefnt, sem samið var snemma
á miðöldum, en vitnar til mjög gamalla heimilda, segir,
að Kristur liafi að ytra liætti komið fram að sið Nazírea.
Allir fræðimenn í þessum efnum leggja því, með réttu að
því er virðist, mikla áherzlu á hið síða, skifta liár, og sítt
skegg, litið eitt klofið. Þegar Kristur hóf kenningu sína.