Prestafélagsritið - 01.01.1933, Qupperneq 114

Prestaféiagsritið, Kirkjan og vorir tímar.
107
ig að leita hjá honum svölunar lífsþrá sinni, sé hana nokk-
urs staðar að finna. Og fullnægju er að fá. Sá finnur er
leitar, sá fær, er biður, og fyrir þeim er upp lokið, sem
á knýr. Guð hefir opinberað það, liver sé afstaða hans
til vor. Hann lætur oss þekkja hjarta sitt, skýrt, áþreif-
aniega, með þeim liætti, að hvert barnið á að geta skil-
Iværleiki hans birtist oss í Kristi.
Kristur er svarið við lífsþrá mannkynsins. Það er hann
sem kirkjan á að boða, síðast og fyrst, með því að standa
sjálf vakandi og biðjandi í lífssambandi við hann. Með
því einu móti getur hún veitt nútímakynslóðinni þá leið-
sögu, er hún mun taka gilda, og hjálpað henni til að
teita svölunar lifsþrá sinni. Átakanlegt er að heyra nú
kallið til kirkjunnar úr heiðingjalöndunum. Það er að-
eins eitt, sem um er beðið: Sendið oss Jesú Krist. Og sömu
‘'addirnar eru teknar að berast til hennar víðsvegar að
Ur hinum svo kallaða kristna heimi: Sendið oss Jesú
Krists, því að það er Jesús Kristur einn, sem birtir æðstu
i’ullkomnuu, og vekur mönnunum löngunina og stjukinn
að keppa að henni hærra og hærra. Það er hann, sem
nendir þeim í liæstu hæðir guðstilbeiðslu og bræðralags.
°g það er liann, sem með kærleiksfóm sinni frelsar þá
sjálfselskunni og leysir úr viðjum kærleika þeirra til
tjuðs og alls, sem Guðs er. Hver getur verið í öllu leið-
togi nútímakynslóðarinnar, sem foringja þráir, nema
áann? Og hver á að svala þrá hennar og gefa henni líf-
i fyllingu sinni nema hann?
Ált starf kirkjunnar i orði og verki á þá að miða að
iJVl, að leiða lifsþrá mannanna fram fyrir Krist. Og hann
•uun sjálfur fullkomna það, sem hún boðar í veikleika,
°g hjálpa mönnunum til þess að finna það og reyna, að
1 þvi er eilífa lífið fólgið, að þeir þekki hinn eina sanna’
tUÖ og þann, sem hann sendi, Jesú Krist,
Ált, sem ég hefi að segja, er i rauninni innbundið í
Pessum orðum. Þau þurfa að verða nútimakynslóðinni