Prestafélagsritið - 01.01.1933, Page 125

118
Ólafur Björnsson:
Prestafélagsri.ið.
að leyna, að það fer margur eyrir til þess, sem síSur
skyldi en þeirra starfa, sem kirkjan telur þörf aS unnin
séu. En ég hefi því miSur enga trú á því, að sá skilning-
ur sé fyrir lindi, sem skapar kirkjunni aðsíöðu til þess
að fá nægilegt fé þaðan að sinni.
Ekki sízt á svona thnum hlýtur hugsandi fólk að finna
ríka þörf fyrir margvísleg störf, sem liinn sanni kirkju-
legi andi frekast geti komið í framkvæmd. Þessvegna vildi
ég leggja til og óska þess, að „Hallgrímsnefndir“ lialdi á-
fram starfi sínu: Með margvíslegu kristilegu starfi heima
i sóknum sínum og svo með því að styrkja KirkjuráSið
í starfi þess, m. a. með þvi aS afla þvi fjár með frjáls-
um samskotum. ÞaS þarf ekki að vera mikiS frá hverj-
um einum, ef vel er unnið, og allir eru með. Því að margt
smátt gerir eitt stórt. Vér þekkjum og notum alt of lítið
slíkt fórnarstarf. Það hlýtur að vera gaman og glæsilegt
fyrir fleiri hundruð menn og konur viðsvegar um land,
að vinna af áhuga i kærleika að því, að hugsjónir megi
rætast, fyrst og fremst sú hugsjón, að enn um þúsundir
ára megi kirkja íslands vera þess megnug, að vera þjóð-
inni hjört stjarna á himni mentunar, menningar og
mannúðar, og aS þjóð vor megi skilja dýpstu rök lifsins,
og bera gæfu til að eiga á hverjum tíma þá forystumenn,
sem kappkosta að láta kenna þeim ungu þann veg, sem
þeir eiga að ganga.
Til skamms tíma að minsta kosti hefir hverju manns-
harni á landi hér verið kent að meira eða minna leyti
íegurstu vers og bænir Hallgrims. Hafa margir karlar
og konur lilotið af þvi óumræðilega hlessun í lífi sinu,
blessun, sem þeir viija ekki láta af hendi fyrir tízkutild-
ur þeirrar menningar, sem rís í dag og fellur á morgun.
Til þessa dags hefir og lík ekld verið borið til grafar
án þess að sunginn væri sálmur Hallgrhns: „Alt eins og
hlómstrð eina“. Og það hefir oft borið við, að menn
hafa á deyjanda degi tekið undir niðurlag'sorð sálmsins
án skjálfta í röddinni: