Prestafélagsritið - 01.01.1933, Side 189

182
Brlendar bækur.
Prestaíélagsritið.
Ennfremur hafa Prestafélagsritinu verið sendar þessar bæk-
ur frá Sviþjóð:
„Föredrag vid Almenna Svenska Prastföreningens Arsmöte
i Stoclcholm 13. og íl. September 1932“. — S. K. D. B., Stoclc-
holm. Uppsala 1933.
„Titl protestantismens viirn: Guds ord och tron. Föredrag ut-
givna av Evangeliska utskoltet inom Allmánna Svenska Prást-
föreningen“. — Lund 1932. S. P. S.
Danskar bækur.
S. Widding: Dansk Messe, Tide- og Psalmesang. 1528—1573.
I. Messen og Tidesangen. Kbliavn 1933.
Við undirbúning prestsefna hefir lengst af verið lögð fremur
lítil rækt við þá fræðigrein hinnar kennimannlegu guðfræði, sem
nefnd hefir verið „liturgik“ eða helgisiðafræði. En þessi fræði-
grein, er fjallar um tíðagerð og helgisiði, á sér ærið merkilega
og lærdómsríka þróunarsögu. Ekki sízt er það býsna lærdóms-
ríkt að sjá, hversu hin evangeiiska tíðagerð skapast upp úr hinni
kaþólsku, hæði hér á landi og í öðrum landskirkjuin mótmæl-
enda, í samræmi við grundvallarskoðun mótmælenda. í raun-
inni vitum vér sama sem ekkert um það, hversu rómversk-
katólska messan úti hér umskapast í það messusnið, sem verður
ríkjandi innan kirkju vorrar. Ræður að líkum, að breylingin hafi
ekki orðið alt í einu, heldur smátt og smátt. Að vísu inniheld-
ur Kirkjuskipun Kristjáns konungs þriðja fyrirmæli varðandi
fyrirkomulag guðsþjónustu og tíðagerðar, en eins og aðstæður
manna voru, mun mega gera ráð fyrir, að tíðaflutningur úti hér
komist eklci í fastar skorður, svo að hann verði hinn sami um
land alt, fyr en eftir að vér fengum Grallarann. Ilinsvegar má
að sjálfsögðu gera ráð fyrir, að vér höfurn í þessum efnuni
fylgt að mestu því, sem tíðkaðist í dönsku og norsku kirkjunni
á sama tíma.
Þeim, sem kynni að vera forvitni á að vita eitthvað nánar
um þessi efni, vil ég benda á nýútkomna bók dansks sóknar-
prests, S. Widding, þar sem af miklum lærdómi er skýrt frá
tíðagerðinni eins og hún mólast innan dönsku kirkjunnar á
timabilinu 1528—73, með stöðugri hliðsjón á norrænu systur-
kirkjunum. Er þar mjög mikill og ágætur fróðleikur saman-
kominn, er her þess fagran vott, að höfundurinn er nákunnug-
ur því efni, sem hann hefir þar til meðferðar.
Þetta bindi ritsins, sem út er komið, er í þremur köflum.
Fyrsti kaflinn er um „Umbætur Lúthers á tiðagerðinni". Ann-