Eimreiðin - 01.01.1932, Síða 84

eimreiðin
Norræn menning.
Undir þessu nafni hefur dr. J. Sverdrup prófessor gert
kunnugt (Aftenpostens kronikk 3I/i2 1931) að stórmerkt verk
um norræna menningu sé undir útgáfu í Oslo, og mun þe6S
mega vænta, að útgáfu þessari verði fylgt, eftir því sem rit-
inu miðar áfram, með sérstaklegri athygli, enda er hér ekki
tekist smátt á hendur.
Það fyrsta, sem lesendur munu veita eftirtekt, þegar blað-
að er í skýrslu próf. Sverdrups, er það, að ritið er, svo að
segja, harla sundurlaust, og því dýpra sem skygnst er inn i
merking hins mikla verks, hlýtur mönnum að verða óljósara
hver tilgangur þess í raun og veru eigi að vera. En efalaust
er að höfundarnir sjálfir ætlast til þess, að hér verði tekin
af tvímæli um hvað norræn menning sé og eigi að vera. I
ritstjórn eru þrír prófessorar, frá Danmörk, Svíþjóð og Nor-
egi. Viðfangsefnin eru að sama skapi stórfeld sem ágæt eru
og fræg nöfn þeirra, er hér eru að verki, en auðsætt virðist
og að höfundunum þykir nóg um þann hurðarás, er þeir hafa
hér vegið sér um axlir. Það verður lesið milli línanna °g
gegnum alt, að nafnfrægð höfundanna er hymingarsteinninnr
sem stórverkið byggist á. Svo ágætir vísindamenn eru hér
taldir og vitnað til, að í örstuttu greinarkorni er ekki unt að
koma á framfæri athugasemdum um eitt né annað, sem Þ°
hefði átt að rekja til róta; en með því að ísland er nefnt
hér, verður að víkja að einu sérstöku atriði, er mér virðist
íhugunarvert, þar sem próf. Sverdrup getur þess að skrif3
megi samstarfendur að verkinu á sænsku, dönsku og norsku,
en ekki á íslenzku.
Þá er eðlilega spurt: Hvað á norræn menning að þakka
íslenzkum bókmentum? Er þá komið að meginatriði, sem nier
virðist rétt að menn geri sér vel ljóst, gagnvart þessari ein-
angrun íslenzkrar tungu. Enginn minsti efi er á því, að hinar
margfalt mannfleiri þjóðir Norðurlanda eru ríkari og voldugrr