Eimreiðin - 01.10.1936, Síða 21

El'lREIÐIN
GRANNKONAN MÍN FAGRA
365
þ'ubin sagði þá stundum steinhissa: „Þetta er einmitt það
Sem ég ætlaði að segja, en kom elcki orðum að. Hvernig i
(1auðanum ferðu að þ\n að ná öllum þessum mjúku blæbrigð-
Um tilfinninganna?“
b-ins og skáldi bar, svaraði ég þessu þannig, að l)læbrigðin
®mu af því, hve auðugt ímyndunarafl mitt væri, „því eins
"§ þú veizt, er sannleikurinn þögull, en ímyndunaraflið gerir
niennina mælska. Veruleikinn er eins og kletturinn við strönd-
"la- Bylgju tilfinninganna brýtur á honum. Hún hlýtur að
Uema staðar, hnígur aftur í djúpið og deyr. En imyndunar-
aBið brýtur sér sinn eigin farveg.“
^nbin veslingurinn vissi varla hvaðan á sig stóð veðrið og
Stamaði; „Ja-há, já, auðvitað,“ og endurtók svo aftur eftir
stutta þögn: „Já, já, þú hefur alveg rétt fyrir þér!“
Eins og ég hef áður sagt, var ást mín blandin svo við-
, 'æmri lotningu, að ég gat ekki fengið mig til að lýsa henni
0r«5um. En með því að gerast túlkur Nabins var ekkert því
1 fýrirstöðu, að orðin streymdu úr penna mínum, og hrein,
ei1 tiltinning streymdi inn í þessi ljóð vinar míns.
^tundum var Nabin svo sjálfrýninn, að hann sagði við mig:
’ n þeyrðu, þú hefur ort þetta. Lof mér að prenta það undir
þlnu nafni.“
”Hvaða vitleysa! Þetta er alt eftir þig, kæri vinur. Ég hef
1 e'ns vikið til orði eða setningu hér og þar.“
smámsaman festi sú trú rætur hjá Nabin, að jietta væri
p .
§ verð að játa, að ég gat ekki á mér setið stundum að
Illla uugunum yfir í gluggann gegnt mér. Mér var líkt farið
^fjörnufræðingnum, sem beinir augum sinum til stjörnu-
j Ilnnsins. Ég get líka bætt því við, að öðru hvoru hlaut ég
jjr"n fyrir jiessar leynilegu tilraunir mínar til að sjá henni
h fyrir. verunni, sem ég tilbað. Ivæmi ég auga á andlit
Ulnar, bjart og fagurt, hvarf alt ofsafengið og lítilmótlegt
Ur
Sal minni.
e- rni e'tt sinn brá mér í brún. Ég þorði varla að trúa mínum
ö?n uugum. Það var síðla sumardags, og hitinn var mikill.
jj. an skýjabakka hafði dregið upp í norðvestri, og i
f|ri"anum þaðan, einkennilegum og ógnum þrungnum, sá