Eimreiðin - 01.07.1958, Blaðsíða 24
156
EIMREIÐIN
liggp, auk margra veigamikilla ritgerða og ótölulegs fjölda
greina í blöðum og tímaritum. En maðurinn er óvenjulega
miklu starfsþreki gæddur, og kappsemi við vinnu er einn
þeirra eiginleika, sem hann hefur erft í ríkum mæli frá liarð-
duglegum forfeðrum sínum og formæðrum.
Enda þótt þess sé enginn kostur í þeim fáu orðum, sem
hér verða sögð, að rekja æviferil Hagalíns, þykir mér hlýða
að gera stutta grein fyrir ætt hans og æskustöðvum, því að
uppruninn hefur sett meira svipmót á rit hans en flestra eða
allra annarra íslenzkra skálda.
Guðmundur Gíslason Hagalín er fæddur 10. október 1898
í Lokinhömrum í Arnarfirði, og standa að honum vestfirzk-
ar kjarnaættir bæði í föður- og móðurætt. Faðir hans var
Gísli Kristjánsson, bóndi og skipstjóri í Lokinhömrum. Gísh
skipstjóri var snyrtimenni mikið, hvatur í hreyfingum og
kappsfullur við störf, glaður í lund og glettinn. Faðir Gísla,
Kristján, og afi hans, Oddur, höfðu báðir búið myndarbúi í
Lokinhömrum og sótt sjó af harðfengi, enda hinir mestu
atkvæðamenn. — Kona Gísla Kristjánssonar, móðir skáldsins,
var Guðný, dóttir Guðmundar Hagalíns bónda á Mýrum í
Dýrafirði. Guðný var mikil atgerviskona, bæði til líkama og
sálar, gáfuð, bókhneigð og smekkvís á skáldskap. Var hún svo
sterkur og sérstæður persónuleiki, að hún mun eigi gleymast
neinum þeirra, sem hana þekktu. Faðir hennar, Guðmund-
ur Hagalín hinn eldri, var Guðmundsson, Brvnjólfssonar, og
höfðu þeir frændur allir verið stórbændur á Mýrum. Þen'
voru í ættir fram komnir af séra Ólafi Jónssyni á Söndum
í Dýrafirði, einu liinu bezta skáldi þjóðarinnar á ofanverðn
16. og öndverðri 17. öld. — Þau hjónin Gísli og Guðný á
Lokinhömrum, foreldrar Guðmundar skálds, voru systkina-
börn, því Rósamunda móðir Guðnýjar, var systir Kristjáns i
Lokinhömrum, föður Gísla skipstjóra. Höfðu ættir þessar búið
á ýmsum liinum betri jörðum á Vestfjörðum, að því er heim-
ildir votta, allt frá landnámstíð.
Guðmundur Gíslason Hagalín ólst upp á stóru og myndar-
legu, rammvestfirzku heimili, þar sem sjór var sóttur jöfnum
höndum með búskapnum. Frá Lokinhömrum voru í æsku hans
gerðir út tveir bátar á vorin, oftast einn á sumrin, en þrír a