Eimreiðin - 01.07.1958, Blaðsíða 48
180
EIMREIÐIN
„Það er enginn uppi,“ sagði hann vandræðalega. „Hún
hlýtur að hafa farið aftur.“
„Ertu frá þér Harry?“ sagði konan. „Við höfum setið hér,
síðan þú fórst, og hefðum séð. ..“ Hún þagnaði skyndilega,
því að maðurinn leit hvatlega til hennar.
„Ég gáði alstaðar,“ sagði hann, „og það er þar enginn. Ekki
nokkur lifandi maður.“
„Segið þér mér,“ mælti frú Miller og reis á fætur, „segið
þér mér, sáuð þér stóran kassa? Eða brúðu?“
„Nei, frú, það sá ég ekki.“
Og konan bætti við, eins og liún væri að kveða upp fulln-
aðarúrskurð í málinu: „Nú detta mér allar dauðar lýs.. ■"
Frú Miller liélt hljóðlega til herbergja sinna. Hún gekk
inn á mitt stofugólfið og stóð þar grafkyrr. Já, eiginlega vax
hér allt óbreytt — rósirnar, kökurnar og kirsiberin á sínuxn
stað. En samt var þetta eyðileg stofa, eyðilegri en þótt hús-
gögn og aðrir munir væru á brott, köld og lífvana eins og
líkhús. Legubekkurinn blasti við henni, svo undarlega stox
og tómur, og þessi tómleiki liefði ekki verið jafnátakanlegui
og hryllilegur, ef Miriam hefði liniprað sig þar. Hún starð'i
á blettinn, þar sem hún rnundi, að hún liafði látið kassann,
og rétt í svip snerist sessillinn um sjálfan sig eins og snaslda-
Hún leit út um gluggann, þarna var þó áin, og enn snjóaði
úti, ekki bar á öðru. En samt var eins og ekki væri hægt a^
trúa eigin augum — þarna hafði Miriam verið ljóslifandi • • •
og livar var hún nú? Hvar, hvar?
Hún gekk fáein skief eins og í svefni og lét fallast í stól-
Stofan var að breyta um svip og lag, það var dimmt, og sV°
dimmdi enn meir. Og við því var ekkert hægt að gera, hui
gat ekki hreyft höndina til þess að kveikja á lampa.
Svo lokaði hún augunum og fannst allt í einu sem hu*1
bærist með straumi upp á við, eins og kafari, sem leitar u'
yfirborðsins úr grænu djúpinu. Á stund óttans eða háskallS
á hugurinn kyrrlát augnablik, eins og hann bíði opinberuu
ar. Og mitt í þessu stormahléi, sem minnir á blund eða da
svefn, öilar á rólegri íhygli: En — ef hún hefði nú aldrei 1
raun og veru þekkt neina Miriam? Ef ótti hennar úti á straú