Eimreiðin - 01.07.1958, Blaðsíða 136

268
EIMREIÐIN
og þá skildi Berit strax, hve dýrmætir gripir þetta voru. Hún
stóð með þær í hendinni. „Veit mamma um þetta?“
„Ó, já, þú skilur, að hún varð að athuga, að þær værti
mátulegar á þig.“
„Fæ ég að vera í þeim í dag?“
„Það máttu til með að fá. Og nú verðurðu að klæða þig/
sagði pabbi, steig fram úr rúminu og hjálpaði henni í fötin-
Mamma hafði tekið fram sunnudagakjólinn, áður en hún fór
fram. Berit færði sig í nýju, hvítu hosurnar. Þær voru svo
mjúkar og notalegar, tærnar hjúfruðu sig frarn í totuna og
Berit hló af hamingju. „Svona fínar hosur hef ég aldrei átt
áður.“ Hún sveiflaði sér í hring.
Pabbi hafði setzt á rúmstokkinn og fvlgdi henni með aug-
ununr. „Dansaðu nú dálítið fyrir mig,“ sagði hann leyndar-
dómsfullur á svip og byrjaði að blístra.
,,Já,“ sagði Berit alveg jafn íbyggin og byrjaði að snúast
í hvítu, fínu hosunum. Pabbi blístrar. Þetta var skemmtun,
sem pabbi og Berit höfðu út af fyrir sig. Núna síðan eitt
lítið hafði bætzt í hópinn, urðu Berit og pabbi meira út af
fyrir sig, þegar hann var heima. Þannig höfðu myndazt leikir,
sem hinunr voru ókunnir. Pabbi blístraði og hún snerist og
sveiflaði sér hring eftir hring.
„Nú verðum við að hætta." Rétt á eftir konr manrnra inn-
„Sjáðu hosurnar, mamma."
„Nei, sko,“ sagði nramma, en svo varð hún strax að flýta
sér aftur fram í eldlrús. Þannig var alltaf nreð mömmu. Hún
þurfti í mörg horn að líta og allir áttu erindi við lrana.
Pabbi hjálpaði Berit í kjólinn, en það var ekki auðvelt
nreð hnappana, Berit var á eilífu iði.
En nú konr súkkulaðið í staðinn fvrir morgunmjólkina, sem
hún var vön að fá. Hún vissi vel að þetta var í tilefni dagsins-
„Það væri ekki gott fyrir ykkur, ef þið lrefðuð nrig ekki,
sagði lrún milli sopanna, „þá mynduð þið ekki lrafa fengi®
súkkulaði.“
Anna sagði: „O, þau hafa nrig nú líka.“
Það var ekki alltaf mikið unr peninga til að kaupa fyrir'
Berit skildi það ekki, en hún vissi, að í dag var afmælisdagn1
og kringlan var áreiðanlega tilbúin. Það myndi konra í lj°s