Eimreiðin - 01.07.1958, Blaðsíða 84
216
EIMREIÐIN
Þú veizt hvað þeir selja, en ég fékk mér aldrei bjór af því —
Ó, ég skil, ég skal halda áfram. Þú vilt bara tala um stríð-
ið eins og allir aðrir menn. En ef þeir halda að stríð sé —
Jæja, þeir tróðu okkur öllum í einn vagn, og frakkur
strákur tók farmiða okkar og kinkaði kolli og sagði:
„Svo þið eruð á leið til Hookers hersins.“
Luktirnar í vagninum voru ofboðslegar; sótugar og óhreins-
aðar, svo allt sýndist einhvern veginn gulleitt. Og vagninn
var svo gamall, að hann var að detta í sundur.
Það hljóta að hafa verið fjörutíu stúlkur í honum, mikið
af þeim frá Baltimore og Fílu. Nema þarna voru þrjár eða
fjórar, sem ekki voru í bransanum — ég meina. . . þær voru
meira, ó, þú veizt, ríkt fólk, sem sat fremst; öðru hverju rak
liðsforingi í næsta vagni inn höfuðið til að spyrja hvort þær
þörfnuðust einhvers. Ég sat hjá Nell í næsta bekk og heyrði
hann hvísla:
„Þið eruð í anzi slæmum félagsskap, en við verðum komin
eftir fáeinar klukkustundir, og þá förum við beint til aðal-
stöðvanna, og ég heiti ykkur fyllstu þægindum.“
Ég mun aldrei gleyma þeirri nótt. Engar okkar höfðu
nesti, utan einhverjar stúlkur fyrir aftan okkur höfðu dálítið
af pylsum og brauði, og þær gáfu okkur það, sem þær áttu
afgangs. Þarna var krani, sem maður sneri, en ekkert vatn.
Eftir um það bil tvær klukkustundir, með stönzum á tveggja
mínútna fresti, að því mér virtist, komn tveir augafulht
lautinantar inn úr næsta vagni, og buðu okkur, Nell og mér,
viský af stút. Nell fékk sér svolítið, og ég lézt fá mér, og
þeir settust á bekkbríkurnar. Annar þeirra byrjaði að fai'a
á fjörurnar við hana, en rétt í því kom liðsforinginn, sem
hafði yrt á konurnar, anzi háttsettur lield ég, rnajór eða gen-
eráll, aftur inn og spurði:
„Fer vel um vkkur. Nokkuð sem éar °et 2;ert?“
Ein kvennanna hvíslaði hálfvegis að honum, og hann sneri
sér að fylliraftinum, sem var að tala við Nell, og lét hann
fara aftur inn í hinn vagninn. Eftir það var aðeins einn yfo'"
maður hjá okkur; hann var alls ekki rnjög drukkinn, lei®
bara illa.
„Þetta er sannarlega kátlegur hópur,“ sagði hann. „Það ei