Eimreiðin - 01.07.1958, Blaðsíða 55
EIMREIÐIN
187
an. Og e£ einhver artikuli, sem hann þó hafi ekki ástæðu til
að óttast, kunni við fyrsta augnakast að virðast of hátt reikn-
aður, biður hann að þess sé minnzt, að úr því að þessi trans-
port ekki sé nein nauðungarvinna, hafi hann orðið að sæta
þeim kjörum, sem bezt buðust á þeim til flutnings hentug-
asta tíma. En orðið hafi að sæta alveg sérstöku lagi, e£ flutn-
ingurinn átti ekki að farast fyrir, því að margra ára reynsla
hafi sýnt, hve sárasjaldan það komi fyrir samtímis, að sleða-
færi sé frá Skálholti til Eyrarbakka og hestheldur ís á Hest-
vatni.
Ráða má af því, sem nú hefur verið rakið, hve ráðafátt
niönnum varð á þessum tíma, ef færa þurfti þungan hlut úr
stað. Veit ég ekki annað dæmi skýrara um þetta móðleysi, nema
ef vera skyldi flutningurinn á legsteini Hannesar biskups af
skipsfjöl til Skálholts nokkrum árum síðar.
En skrif embættismanna um þetta mál sýna einnig, svo að
enginn vafi er á, að bríkin mikla frá Skálholti hefur verið
óskemmd og líklega sem ný, þegar hún var flutt þaðan í
ársbyrjun 1796. Það er augljóst, að reynt var af fremsta megni
að vanda til umbúnings og flutnings. Ámundi Jónsson, hinn
færasti listamaður sinnar tíðar, er fenginn til að taka brík-
ina ofan og búa um hana. 55 pund ullar þykir ekki of
niikið til að troða með myndunum, að þær ekki hristust og
skemmdust í flutningi, og smíðaður er sérstaklega járnsleginn
eikarsleði til þess að flytja bríkina á. Ekki dugði minna en
fjórir dráttarhestar. Ef til vill er allt þetta með nokkrum
ólíkindum. Má vera, að sízt hafi verið eimt í kostnaðinn, því
;,ð það opinbera átti að borga. Eigi að síður sýna heimild-
irnar ljóslega, að hér var fjallað um hlut, sem var vandmeð-
farinn, dýrgrip, sem mikið þótti tilvinnandi að ekki skemmd-
ist.
Þannig var þá bríkin komin til Lambertsens á Eyrarbakka,
heil og ósködduð og að líkindum sem ný, eftir lýsingu Hann-
esar biskups að dæma. En hún komst ekki lengra. Dómkirkj-
an í Reykjavík var vígð 6. nóvember 1796. Var þá þangað
homið allt, sem til var ætlazt frá Skálholti, nema það dýr-
iegasta af því öllu, bríkin mikla, hún var enn á Eyrarbakka.
hessu hefur valdið framtaksleysi þeirra, sem hlut áttu að máli,