Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Qupperneq 57

IÐUNN
Með strandmenn til Reykjavíkur.
343
mennirnir og hestarnir fóru niður, því að nú var kom-
inn skriður á ísinn og vökin uppfylt af samanþjöpp-
uðum íshroða. Þá hafði Ari hlaupið heim að Söndum
eftir broddstöng til þess að reyna ísinn út til Björns.
Fann hann enga stöngina og grípur þá það, sem
hendi er næst, en það voru nokkrar mjóar koparpíp-
ur úr togara, fjögra til fimm álna langar, er lágu þar
fyrir utan kálgarðinn. Hraðar hann för sinni alt hvað
af tekur út á ísana til Björns. Á fljótsbakkanum gegnt
Birni hittir hann Klemens. Taka þeir nú að reyna
>sinn, og er hann mjög ótraustur, þegar í námunda
dregur við Björn. Tekst þeim þó að fikra sig fram að
skörinni með þeim hætti, að þeir leggja pípurnar
þversum undir sig og skriða eða velta sér á]þeim
fram til Björns. Þar var svellið að eins samanfrosið
hröngl, er lagt hafði um nóttina, svo veikt, að það
þoldi ekki þunga Björns, og gátu þeir því með engu
móti lyft honum upp á skörina. Urðu þeir að brjóta
vik upp í ísinn kring um hann og þoka honum jafn-
óðum inn í vikið, þar til ísinn var orðinn það þykk-
ur, að þeim tókst að tosa honum upp úr vatninu.
Björn var orðinn mjög þrekaður, enda'hafði hann
velkst all-lengi niðri í ísköldu jökulvatninu. Báru
þeir hann milli sín heim að Söndum. Þegar þeir koma
heim að bænum, spyr Guðrún húsfreyja, hvort Eggert
sé kominn í fljótið. Þeir kváðu svo vera. Svarar þá
húsfreyja og segir: »Flýtið ykkur að koma manninum
inn. Eg skal sjá um að hjúkra honum, þvi að nóg
er samt að orðið. Reynið svo að líta eftir Eggert«.
Var Björn síðan borinn inn í baðstofu og háttaður niður
í rúm. Fór húsfreyja undir^ eins að hjúkra honum, raða
heitum vatnsflöskum í kringum hann, flóa handa honum
mjólk og veita honum aðrar nauðsynlegar bjargir. Hinir