Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Qupperneq 73

IÐUNN
Kommúnismi og kristindómur.
Blásnir upp af rembingi þröngsýnna kennisetninga
halda sumir menn, að þeir framgangi í sjálfum alvís-
dóminum, enda þótt sannleikurinn sé sá, að þeir láta sér
nægja asklok fyrir himin. Eitthvað svipað virðist mér
vera ástatt fyrir Skúla Guðjónssyni, þeim, sem skrif-
ar í 1—2 hefti Iðunnar þ. á., og á að heita andsvar
við grein minni í Iðunni í fyrra. Nu væri það að
í sjálfu sér gaman að eiga orðaviðskifti við sanngjarna
og skynsama menn um þessi efni. Hygg ég, að það
gæti orðið ávinningur hvoru tveggja málefninu, ef
opinberar umræður fengjust um þessi efni, blátt áfram
og öfgalaust. En ekki er sýnilegt, að neins þvílíks
sé að vænta af Skúla þessum Guðjónssyni. Hann slær
að vísu mikið um sig í blindni kreddu sinnar. En
það djarfar hvergi fyrir skilningi á einu einasta at-
riði, sem við hann hefir verið sagt, Hann skilur ekki
einu sinni svo mikið sem fyrirsögnina á grein minni,
og þá er ekki við meiru að búast.
Misskilningur Skúla þessa er þannig svo margvís-
legur og alhliða, að það yrði bæði of langt mál og
óskemtilegt að fara að eltast við hann út í æsar.
Slikt kemur ekki til mála. En af því að þessi maður
er nú samt sem áður að berjast við að reyna að
hugsa, og slik viðleitni er altaf viðurkenningarverð, þá
þykir mér rétt að skrifa fáein orð í tilefni af ritsmíð
hans, enda þótt eg hefði kosið mér ánægjulegri rit-
höfund til að deila við.
Áður en lengra er farið, vil ég benda mínum heiðr-