Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1934, Qupperneq 80

366
Kommúnismi og kristindómur.
iðunn
þessir sömu menn tilraun til að stofna trúarlegt fé-
lag um persónu Lenins. í hverri opinberri stofnun og
félagshúsi var hið svo nefnda »rauða herbergi« með
brjóstmynd Lenins uppi á altarinu, umvafinni rauðum
fánum, en á veggina voru letruð ýms spakmæli hans.
Inn í þessar kapellur söfnuðust áhangendur hans til
að sökkva sér ofan í rit hans og ræða málefni sín.
Það var einnig gerð tilraun til að festa í gildi
»rauðar skírnir«, »rauðar giftingar« og »rauðar jarð-
arfarir«. Alt voru þetta auðvitað trúarlegar athafnir í
anda kommúnismans, og Trotzky, sem var þessu
mjög fylgjandi, telur i bók sinni »Questions of Social
Customs« mikla þörf og réttmæta fyrir slik ytri tákn
tilfinningalífsins, ekki að eins í einkamálefnum, heldur
og við hátíðahöld ríkisins. Vill hann láta koma á
stofn eins konar trúarlegri þjónustu (kultus) í anda
byltingarinnar (bls. 51, útg. 1923).
Þannig er þá ástatt með rússnesku kommúnistana,
að enda þótt þeir i orði kveðnu berjist á móti »trú-
arbrögðum«, þá eru þeir samt sem áður »trúaðir« í
raun og veru. Sá illi andi, sem þeir þykjast hafa rek-
ið út, hefir farið og sótt sjö aðra sér verri. Hin rúss-
neska sál er »ólæknanlega trúhneigð«. Og kommún-
isminn er að eins ein grein á meiði trúarbragðanna, og
því stækari sem hann er, ofsafengnari og einsýnni,
þvi meir líkist hann trúarflokkum eins og hjálpræðis-
hernum eða innra trúboðinu.
III.
Þeir, sem hafa skömm á öllu trúar-
ofstæki, eru ekki vitund hrifnari af
því í stjórnmálum en í kirkjumálum.
Þetta leysir þá gátu, sem er of strembin fyrir Skúla
Tvenns konar
trú.