Tímarit lögfræðinga - 01.12.1998, Blaðsíða 18

Fyrsta ritið sem félagið annaðist útgáfu á var safn ritgerða dr. Ólafs Lárus-
sonar Lög og saga sem kom út 1958. Annað ritið var gefið út í tilefni af sjötugs-
afmæli dr. jur. Þórðar Eyjólfssonar á árinu 1967 en þá stóð félagið fyrir útgáfu
safns ritgerða hans um lögfræðileg efni. Það rit ber heitið Lagastafir. Hafa bæði
þessi rit að geyma margar ritgerðir sem mikið hefur verið vitnað til síðan. Hafa
þau þannig reynst mikilvægt framlag til íslenskrar lögfræði.
Að síðustu skal hér getið Lögfræðingatalsins. Útgáfur Lögfræðingatalsins
eru fjórar: 1950, 1963, 1976 og hin nýja útgáfa. Undir lok níunda áratugsins var
mönnum orðið ljóst að brýnt var orðið að koma út nýrri útgáfu ritsins. Á árinu
1990 ákvað stjómin að standa að útgáfu nýs Lögfræðingatals. Fengin var heim-
ild hjá ekkju Agnars Kl. Jónssonar, frú Ólöfu Kl. Jónsdóttur, til að nýta Lög-
fræðingatal hans við gerð nýrrar útgáfu og við síðari útgáfur. í skýrslu aðalfund-
ar 1992 er getið um að vinna við Lögfræðingatalið sé í fullum gangi og ritstjórn
hafi verið skipuð. í henni áttu sæti Garðar Gíslason sem jafnframt var ritstjóri,
Dögg Pálsdóttir og Skúli Guðmundsson. Fyrsta eintak nýs Lögfræðingatals
kom út í október 1993 í þremur bindum. Fjórða og síðasta bindið kom út á árinu
1997.
5.4 Erlend samskipti
I ræðu Ármanns Snævarr á stofnfundi lögfræðingafélagsins er lögð tals-
verð áhersla á hlutverk félagsins varðandi erlend samskipti. Þetta endurspeglast
einnig að nokkru í lögum félagsins, sbr. einkum 2. tl. 2. gr. Þessar fyrirætlanir
frumherjanna hafa þó lítt gengið eftir og hafa slík erlend samskipti löngum
verið takmörkuð. Hefur því lengst af hamlað fjárskortur. Á sjötta og sjöunda
áratugnum fólust samskipti við erlenda aðila helst í því að hingað til lands
komu erlendir menn m.a. til þess að halda fyrirlestra á fræðafundum félagsins.
Ekki verður séð að fulltrúar félagsins hafi farið utan á vegum félagsins lengst
af. I skýrslu fyrir árið 1970 er fjallað um erlend samskipti. Þar kemur fram að
þau hafi verið mjög takmörkuð. Félaginu hafi verið boðið að eiga áheyrnarfull-
trúa á framkvæmdarstjórnarfundi Norrænu lögfræðingasamtakanna í október
1970 en ekki var unnt að taka því boði vegna fjárskorts. Þá barst stjórninni bréf
samtakanna Peace Through Law Center þar sem boðað var til þings samtakanna
í Belgrad. Fram kemur af því tilefni að vegna bágborins fjárhags hafi ekki verið
unnt að sinna erlendum samskiptum eins og þarft væri. I skýrslu fyrir starfsárið
1971-1972 er greint frá fundum starfsmanna lögfræðingafélaganna á Norður-
löndum í Helsingfors 22. og 23. ágúst 1972. Þá var haldinn fundur í sam-
starfsráði norrænu lögfræðingasamtakanna. Þáverandi formaður félagsins Þór
Vilhjálmsson sótti fundina og gerðist lögfræðingafélagið aðili að samstarfs-
ráðinu. í skýrslu fyrir starfsárið 1981-1982 er aftur talað um að erlend samskipti
hafi verið í lágmarki. Þó kemur fram í þeirri skýrslu að fundir Norrænu lög-
fræðingasamtakanna hafi tvisvar verið haldnir á íslandi, fyrst 1973 og síðan
aftur 1980. Fram kemur að þátttaka félagsins í norrænu samstarfi hafi þó jafnan
verið frekar tilviljunarkennd, m.a vegna kostnaðar, en menn hafi þó sótt
270