Búnaðarrit - 01.01.1903, Page 40
36
sambönd 1 því eru samtals 10,93°/0- Vallarsveifgras máþví
álit.a gott eða öllu heldur mjög gott fóðurgras eftir þessari
rannsókn, enda liefir það jafnan liaft það orð á sér.
4. Poa glauca Wahl. (53).
Blásveifgras.
Þessi grastegund er mjög breytileg eftir því, hvar hún
vex. Aðallega greinist hún í tvö alleinkennileg tilbrigði.
Annað þeirra vex á hrjóstugu landi t. d. á melum til fjalla
og heiða eða í óræktar lýngmóum. Stráin eru mörg saman
í toppum eða brúskum uppsveigð eða skástæð, hörð, stinn
og fremur grófgerð, 8—20 sra. há. Punturinn mjór með
uppréttum greinum. 011 plantan blágrá. Þótt tilbrigði
þetta sé algengt kemur það þó að litlu gagni til beitar. Bú-
peningur sneiðir hjá þvi vegna þess hve óþýtt það er og
hart; það vex heldur hvergi svo þétt, að það verði notað
til slægna. Á algrónu valllendi kemur það varla fyrir. —
Hitt tilbrigðið myndar aftur víða á þurrum hálendum túnum
hér nyrðra þéttar og oft allstórar breiður, og ber glögt af
öðru grasi bæði vegna þess, að það er bláleitt að lit, strá-
in þéttstæð, fíngerð, beinvaxin og alt að 40 sm. á hæð með
mjóum samanlögðum punti. Pljótt á litið líkist tilbrigði
þetta runnasveifgrasi (Poa nemoralis), og er yfirleitt
miklu fíngerðari og mýkri en hitt tilbrigðið, og mætti kalla
það P. pratensis sýnishorn það, sem rannsakað var, er tekið
á sama stað og hið síðasttalda; óx mikið af tegund þessari
(P. pratensis) á hólum og hávöðum í túninu.
Efnasamsetningin var þessi:
í vindþurru grasinu var
Vatn.................................21,30%
í 100 hlutum þurefnis var
Aska.................................8,17
Holdgjafasambönd.....................9,57
Plyt: 17,74