Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 59
B5
stærð holdgjafans 85,9. Það má, því hiklaust telja jurt
þessa rueðal hinna allra heztu beitijurta vorra og efnagrein-
ingin hefir fyllilega staðfest hið góða áiit sem liún hefir
notið um laugan aldur.
E. Runnar.
20. Salix lanata L (70).
Loðvíðir.
Enginn ísl. runni er til eins mikilla búnota og þessi
víðitegund, bæði til beitar en þó einkum sem fóðurjurt, því
engin runnkend planta er slegin til neinna muna og notuð
til vetrarfóðurs. Víðir þessi er ætíð runnkendur, með meira
eða minna jarðlægum, marggreinóttum, kræklóttum stofuum
og uppsveigðum eða uppréttum greiuum. Yngstu greinarn-
ar eða ársprotaruir eru finhærðir, safamiklir og linir. Blöð-
in eru oddbaugótt-lensulaga, hvítloðin, mjúk og þægilega
beisk á bragðið. í lyngmóum og þó einkum innan um
fjalldrapa, gulvíðir eða birkirunna vex víðir þessi í hæðina
og getur orðið alt að 2 metrum eða 6 fetum á hæð. Þar
sem hann er sleginn á hverju ári, vaxa auðvitað að eins ár-
sprotarnir uppréttir, og eru þá hinir kræklóttu og jarðlægu
stofuar og eldri greinarnar, að minsta kosti að nokkru leyti,
jarðhuldar. Loðvíðirinn þrifst bezt í sendinni jörðu, vexjafn-
vel stundum í roksandi og ver saudfoki. Á afréttunum upip
af Árnessýslu, heiðunum í Þingeyjarsýslu, Hólsfjöllum, Jök-
uldalsheiði og víðar vex afarmikið af loðvíði, og myndar
hanu þar víða þéttar og víðáttu miklar græður. Þessar víði-
breiður eru sumstaðar slegnar árlega, og þykir víði-hey eða
laufhey, ágætt sauðfóður, en aðallega eru þær notaðar til
sumarbeitar. Eé, einltum búsmali, sækir ákaft í víðilendin
og bítur ekki að eins blöðiu heldur einnig ársprotana einkum
framan af sumri, áður en þeir tréna, og verða seigir. Á
láglendi vex víðir þessi einnig víða á þurrum engjum og
árbökkum, og er þá annaðhvort í samfeldum græðum, eða
liann vex i sundurlausum kringlóttum smárunnum, sem ekki
eru nema nokkrir þuml. á hæð, og inilli þeirra vaxa svo